Cemal Şakar’ın öykülerinde yapı

Abstract

Bu yazıda, son dönem Türk öykücülüğünün önemli isimlerinden Cemal Şakar’ın yayımlanmış yedi öykü kitabındaki yapı değerlendirilecektir. Onun öy- kücülüğü, kanaatimizce iki döneme ayrılmaktadır: Yazar, ilk döneminde modernist tarza ve bireye yakın bir anlatma dünyası kurmuştur. Buna bağlı olarak öyküle- rinde iç monolog, iç diyalog daha baskın bir yapı oluşturur. İkinci döneminde ise, postmodern ve görsellik üzerinden Türkiye ve İslam coğrafyasında olup bitenleri sosyal mesajlarla işler. Bu dönem öyküsünde biçim yeniliği çok fazladır.

ABSTRACT: This paper aims to analyse the structure in the seven books by Cemal Şakar, one of the most remarkable short story writers in the recent period of Turkish narratives. The paper argues that his art of narration in his stories can be reviewed in two periods. In the first period, the writer creates a modernist and individual fictional world. Thus, in his earlier short stories inner monologues prevail over the structure. In the second period, he is seen to be concerned with social messages pertaining to Turkish and Islamic context from the point of view of postmodernism and visual world. The study shows that his narratives reveal more salient changes in structure in this period.