Investigation of biodegradable insecticidal properties of different plant lectins on tropinota (Epicometis) hirta (Poda, 1761) (Coleoptera: Cetoniidae)
Özet
Tropinota (Epicometis) hirta (Poda, 1761) (Coleoptera: Cetoniidae), a polyphagous agricultural pest that causes
significant economic damage to fruits, vegetables and cereals. Due to its presence during the same period as bees,
chemical control methods are not recommended. This study aims to evaluate the effectiveness of plant lectins as
bioinsecticides in comparison to synthetic insecticides. Adult insects were collected from various locations in İvrindi
district of Balıkesir, Türkiye, between March 25 and June 6, 2024. The insects were fed in vivo with lectins from Wisteria
floribunda (Willd.) DC. (Fabales: Fabaceae) (WF), Phaseolus vulgaris L. (Fabales: Fabaceae) (PV), Triticum vulgaris
L. (Poales: Poaceae) (TV) and Phytolacca americana L. (Caryophyllales: Phytolaccaceae) (PA) at concentrations of
200, 250 and 300 mg/g for 7 days. The highest lethal effect among the applied lectin doses was detected at the PA300
dose. Upon examining the insect gut tissues, it was found that the TV300 lectin dose contained higher levels of oxidants
compared to the synthetic insecticide. Additionally, the applied lectins exhibited inhibitory effects on the activity of
various digestive enzyme in insects. Our findings suggest that lectins can be used as a biodegradable alternative to
chemical insecticides for controlling T. hirta. Tropinota (Epicometis) hirta (Poda, 1761) (Coleoptera: Cetoniidae), meyve, sebze ve tahıllara önemli ekonomik
zararlar veren polifag bir tarımsal zararlıdır. Arılarla aynı dönemde bulunması nedeniyle kimyasal kontrol yöntemleri
önerilmemektedir. Bu çalışma, sentetik insektisitlere kıyasla biyoinsektisit olarak bitki lektinlerinin etkinliğini
değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Ergin böcekler, 25 Mart-06 Haziran 2024 tarihleri arasında Türkiye'nin İvrindi
(Balıkesir) ilçesinin çeşitli lokasyonlarından toplanmıştır. Böcekler, 7 gün boyunca Wisteria floribunda (Willd.) DC.
(Fabales: Fabaceae) (WF), Phaseolus vulgaris L. (Fabales: Fabaceae) (PV), Triticum vulgaris L. (Poales: Poaceae) (TV)
ve Phytolacca americana L. (Caryophyllales: Phytolaccaceae) (PA) lektinlerin 200, 250 ve 300 mg/g konsantrasyonuyla
in vivo olarak beslenmiştir. Uygulanan lektin dozları arasında en yüksek öldürücü etki PA300 dozunda tespit edilmiştir.
Böcek bağırsak dokuları incelendiğinde, TV300 lektin dozunun sentetik insektisit ile karşılaştırıldığında daha yüksek
düzeyde oksidan içerdiği tespit edilmiştir. Ek olarak, uygulanan lektinler böceklerdeki çeşitli sindirim enzimlerinin
aktivitesi üzerinde inhibitör etki göstermiştir. Bulgularımız, lektinlerin T. hirta'nın kontrolünde kimyasal pestisitlere
alternatif biyolojik olarak parçalanabilen bir insektisit olarak kullanılabileceğini göstermektedir.