Sternal wound types after median sternotomy and reconstruction using dead space-based approach

Abstract

Background: This study aims to classify wound complications after median sternotomy and provide an up-to-date reconstructive algorithm for multidisciplinary use. Methods: A total of 15 patients (9 males, 6 females; mean age: 68±5 years; range, 60 to 75 years) who underwent sternal reconstruction for wound complications following median sternotomy between August 2020 and October 2023 were retrospectively analyzed. Wound complications requiring reconstruction were classified into three categories based on the extent of the dead space caused by sternal debridement. Type 1, 2, and 3 wounds presented with only skin defects and an intact sternum, with partial and total sternectomy, respectively. The time to consultation for plastic surgery and the duration of hospitalization were compared. Results: Among the wounds, type 2 wounds were the most common type seen in 11 patients. Two patients each had type 1 and type 3 wounds. A superior epigastric artery perforator skin flap was used for type 1 wounds. Bilateral pectoral and split pectoral turnover muscle flaps from the side where the internal mammary artery was intact were used for type 2 wounds. A rectus abdominis muscle flap was used for type 3 wounds. Early consultation from plastic surgery reduced the length of hospital stay. Conclusion: For type 1 wounds, skin flaps ensured sufficient coverage as they involved skin and subcutaneous fat, matching the defect. However, sternal excision required muscle flaps to fill the dead space, in which the vital organs were exposed

Amaç: Bu çalışmada median sternotomi sonrasında yara komplikasyonları sınıflandırıldı ve multidisipliner kullanım için güncel bir rekonstrüktif algoritma sunuldu. Ça­lış­ma pla­nı: Ağustos 2020 - Ekim 2023 tarihleri arasında median sternotomi sonrası yara komplikasyonları nedeniyle sternal rekonstrüksiyon uygulanan 15 hasta (9 erkek, 6 kadın; ort. yaş: 68±5 yıl; dağılım, 60-75 yıl) retrospektif olarak incelendi. Rekonstrüksiyon gerektiren yara komplikasyonları sternal debridmanın neden olduğu ölü boşluk hacmine göre üç kategoride sınıflandırıldı. Tip 1 yaralarda yalnızca cilt defektleri olup, sternum intaktı; tip 2 yaralarda parsiyel sternal eksizyon ve tip 3 yaralarda total sternal eksizyon vardı. Plastik cerrahiye konsültasyon zamanı ve hastanede kalış süresi de karşılaştırıldı. Bulgular: Yaralar arasında tip 2 yara 11 hastada en sık görülen yara tipi idi. İki hastanın her birinde tip 1 ve tip 3 yaralar mevcuttu. Tip 1 yaralar için superior epigastrik arter perforatör cilt flebi kullanıldı. Tip 2 yaralarda internal meme arterinin intakt olduğu taraftan alınan bilateral pektoral ve split pektoral turnover kas flepleri kullanıldı. Tip 3 yaralarda rektus abdominis kas flebi kullanıldı. Plastik cerrahiye erken konsültasyon, hastanede kalış süresini kısalttı. So­nuç: Tip 1 yaralarda cilt flepleri defekti kapatarak cilt ve subkutan yağı da içine alacak şekilde yeterli bir kapatma sağladı. Ancak sternal eksizyonda yaşamsal organların