Gelişmiş Arama

Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.authorÖzkan, Sultan
dc.contributor.authorYılmaz, Emel
dc.date.accessioned2019-05-16T19:38:24Z
dc.date.available2019-05-16T19:38:24Z
dc.date.issued2009
dc.identifier.issn1303-0256
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12462/4886
dc.descriptionÖzkan, Sultan ( Balikesir Author )en_US
dc.description.abstractGünümüzde çeşitli nedenlerle artık tıbbi tedavisi mümkün olmayan son dönemdeki hastalıklarda kullanılan yöntemlerden birisi organ naklidir. Organ nakli konusunda ileri olduğu kabul edilen ülkelerde bile organ bağışı istenen düzeyde değildir ve bu konuda da kesin bir çözüm henüz bulunamamıştır. Bu sorunun kaynağında, halkın hayattayken ve öldükten sonra yakınlarının organlarını bağışlama konusunda çekimserliği yatmaktadır. Bu araştırma, hastanede yatan hastaların yakınlarının organ bağışı ile ilgili bilgi ve tutumlarını değerlendirmek amacıyla tanımlayıcı olarak planlanmış ve uygulanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya, 15 Nisan–31 Mayıs 2007 tarihleri arasında Bandırma Mustafa Güven Karahan (160 yataklı) ve Kapıdağ Devlet Hastanelerinde (250 yataklı) yatarak tedavi gören hastaların yakınlarından araştırmaya katılmayı kabul eden 338 kişi alınmıştır. Veriler, araştırmacılar tarafından hazırlanan 26 soruluk anket formu aracılığı ile toplanmıştır. Araştırmanın yürütülmesi için kurumlardan yazılı izin ve çalışmaya katılan kişilerden araştırmanın amacı anlatıldıktan sonra onam alınmıştır. Verilerin analizi SPSS 11.0 bilgisayar istatistik paket programında değerlendirilmiş, verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler ve ki kare analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan kişilerin yaş ortalaması 40.72±13.28, %73.1’i kadın, %76.9’u evli, %52.4’ü ilkokul mezunu %54.4’ü ev hanımı ve %71.0’i ilçede yaşamaktadır. Hasta yakınlarının %55.3’ünün organ bağışı konusunda bilgilerinin olduğu, %96.4’ünün organlarını bağışlamadığı, %75.4’ünün organ bağışında bulunmak istediği, %90.5’inin organ bağışının gerekliliğine inandığı, %92.0’ının ise organ bağışı için ne yapmak gerektiğini bilmediği saptanmıştır. Organ bağışlamama nedenleri sırasıyla; %20.4’ü hekimlere güvenmeme, %16.0’ı kişisel tercih, 10.9’u kararsızlık %9.5’i vücut bütünlüğünün bozulmasını istememe nedeniyle organlarını bağışlamak istemediklerini belirtmişlerdir. Sonuç: Araştırma sonucunda; hasta yakınlarının organ bağışı konusunda bilgi eksiklikleri olduğu, organ bağışı konusunda tutum ve davranışlarının farklı olduğu ve organ bağışlamak isteyenlerin çok azının organ bağışında bulunduğu saptanmıştır. Bu bulgular hasta yakınlarının organ bağısı konusunda eğitime gereksinimleri olduğunu düşündürtmektedir.en_US
dc.description.abstractAim: Today, organ transplantation is only performed in patients who are in the terminal phase of disease. However, even countries with well-established cadaveric organ procurement systems are unable to provide the number of transplants required, and the solutions to this problem are still not clear. The hesitance of the people to donate their organs in life or after death lies in the core of this problem. This descriptive study was planned and applied to assess the knowledge and attitudes of hospitalized patients #8217; relatives toward organ donation. Material and Method: Total 338 voluntary people who hospitalized patients #8217; relatives at Bandırma Mustafa Güven Karahan (160 beds) and Kapıdağ State Hospitals (250 beds) between the dates of April 15 and May 31, 2007 were enrolled in research. Data were collected using the questionnaire (26 items) which prepared by researchers. Before the study, permission was taken from the hospitals and persons. The analysis of the data was obtained by using descriptive statistical and chi-square test in SPSS 11.0. Results: Mean age of person who participated in the study was 40.72±13.28 years.73.1% of them were woman, 76.9% were married, 52.4% had education in primary school level, 54.4% were housewife and 71.0% were living in district. It was determined that 55.3 #8217;% of the patients #8217; relatives had information about the subject, 75.4% of the person were volunteers, 90.5% of the persons were believed in the necessity organ donation, 92.0% of them do not know where to apply. Reasons for refusal to donate organs were as follows: lack of confidence a doctor (20.4%), personal choice (16.0%), instability (10.9%) and didn #8217;t want to be cut into pieces of their body (9.5%). Conclusion: As a conclusion, health knowledge of patients #8217; relatives about organ transplantation was low. There was a difference between attitudes and behaviors about organ transplantation; the rate of organ donation was low in patients #8217; relatives that went to donate. The results of this study suggested that training of patients #8217; relatives on organ donation was essentialen_US
dc.language.isoturen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectOrgan Bağışıen_US
dc.subjectHasta Yakınlarıen_US
dc.subjectTutumen_US
dc.subjectBilgien_US
dc.subjectOrgan Donationen_US
dc.subjectAttitudeen_US
dc.subjectKnowledgeen_US
dc.titleHasta yakınlarının organ bağışı ile ilgili bilgi ve tutumlarıen_US
dc.title.alternativeKnowledge and attitudes of patients' relatives towards organ donationen_US
dc.typearticleen_US
dc.relation.journalAile ve Toplumen_US
dc.contributor.departmentBandırma Sağlık Yüksekokuluen_US
dc.identifier.volume5en_US
dc.identifier.issue17en_US
dc.identifier.startpage18en_US
dc.identifier.endpage29en_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster