Hac psikolojisi - II: İngiltereli Türk diaspora hacıları üzerine nitel bir durum çalışması

Abstract

İki ayrı makale formatında düzenlenen araştırmadaki birinci makalenin devamı niteliği taşıyan bu ikinci makalede, öncelikle "[a]-Bireysel Boyut-(Psikolojik)=Hac pratiğinin psiko-teolojik içerikli kişisel algıları" üzerine elde edilen bulgulara devam edilmiştir. Daha sonra "[b]Toplumsal Boyut-(Sosyolojik)=Hac pratiğinin sosyo-psikolojik içerikli kişisel algıları" üzerine saptanan diğer nitel verilerin analizlerine yer verilmiştir. Araştırma konusuna ilişkin yapılan nitel analizler sonucunda; "hacıların Kâbe'yi ilk gördüklerinde 'ağlama' ve 'heyecanlanma' gibi çeşitli psikolojik tepkiler verdikleri ve daha çok 'affedilme' içerikli dualar yaptıkları; kutsal toprakların en çok manevî/dinsel atmosferinden etkilendikleri; 'Arafat vakfesi' deneyimini 'Mahşer/Yeniden diriliş'in provası' olarak anlamlandırdıkları; İslâm peygamberi'nin kabrini ilk ziyaretlerinde psikofizyolojik yakınlık duygusu hissettikleri; saygı-değer arkadaşlık türü olarak algıladıkları hac arkadaşlığını aynı amaç doğrultusunda duygu paylaşımı şeklinde yorumlamaları sebebiyle hac sonrası da bu arkadaşlıklarını devam ettirmek istedikleri" gibi bulgular elde edilmiştir.

As the continuation of the first article, this second article of the research proceeds with the findings of '[a]-Personal Dimension-(Psychological)=Personal perceptions of the practice of pilgrimage with psycho-theological content'. Then, other qualitative findings based on '[b]Social Dimension-(Sociological)=Personal perceptions of the practice of pilgrimage with sociopsychological content' are taken into account. As a result of the qualitative analysis of the research, some of the findings are as follows: "at first sight to Kaaba, the pilgrims have responded with psychological reactions such as 'crying' and 'excitability', and have mostly prayed for 'forgiveness'; they have particularly been affected by spiritual/religious atmosphere of the holy lands; they have given meaning to 'the experience of Mount Arafat to stand in vigil' as 'rehearsal of the last judgment/resurrection'; they have felt a sense of the psycho-physiological intimacy at the first visit of Islamic prophet Muhammad's grave; they have pilgrimage friendship, perceived as the kind of venerable friendship, want to carry on due to interpretation as sharing of feelings towards the same goal after the pilgrimage period.