Kadmiyum ile oluşturulan deneysel karaciğer hasarına karşı melatoninin etkilerinin biyokimyasal ve histopatolojik düzeylerde incelenmesi

Abstract

Amaç: Sıçanlar üzerinde yapılan bu çalışmada, sıçanlarda, kadmiyumun karaciğerde oluşturduğu oksidatif hasara karşı melatonin hormonunun koruyucu etkisi araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 21 adet Wistar-Albino cinsi yetişkin erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlar üç eşit gruba ayrıldı: Grup 1; kontrol grubu, Grup 2; kadmiyum klorür (CdCl2) grubu, Grup 3; CdCl2+melatonin grubu. Birinci gruptaki sıçanlara 30 gün boyunca salin enjekte edildi. İkinci gruptaki sıçanlara 30 gün boyunca kadmiyum klorür (1 mg/kg) subkutan yoldan enjekte edildi. Üçüncü gruptaki sıçanlara ise subkutan CdCl2 ile birlikte 30 gün boyunca melatonin (25mg/kg) intraperitonel yoldan enjekte edildi. Deney süresi sonunda tüm sıçanlar dekapite edildi ve karaciğer doku örnekleri biyokimyasal ve ışık mikroskobik düzeyde incelendi. Bulgular: CdCl2 uygulanan sıçanlarda, karaciğer süperoksid dismutaz (SOD) ve glutatyon peroksidaz (GSH-Px) değerlerinin kontrol grubuna göre anlamlı bir şekilde azaldığı, malondialdehit (MDA) düzeylerinin ise istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde arttığı tespit edildi (p<0.05). CdCl2 maruziyeti ile birlikte melatonin enjekte edilen sıçanlarda ise kadmiyum klorür (Grup 2) grubuna göre, SOD ve GSH-Px enzim aktivitelerinde bir artış olurken, MDA değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir düşüş olduğu görüldü (p<0.05). Mikroskobik olarak, kadmiyum uygulanan sıçanların karaciğerinde yağ dejenerasyonu, hidropik dejenerasyon, fibrosiz ve mononükleer hücre infiltrasyonu tespit edildi. Kadmiyum ile birlikte melatonin verilen sıçanlarda ise kadmiyuma bağlı oluşan histopatolojik değişikliklerin kaybolduğu görüldü. Sonuç: Sıçanlarda, kadmiyum maruziyeti sonucu karaciğerde oksidatif hasarın oluştuğu ve bu hasara karşı melatoninin koruyucu rol oynadığı tespit edildi.

Investigation of Biochemical and Histopathological Levels of Effects of Melatonin Against Cadmium-Induced Liver Injury Objective: The aim of this study was to evaluate the protective effects of the melatonin on the cadmium induced oxidative damage in rat liver. Material and Method: Twenty-one male Wistar-Albino rats were included into the study. Animals were divided into three equal groups: Group 1; control, Group 2; cadmium chloride (CdCl2) and Group 3; CdCl2+melatonin group. Rats in Group 1 were injected by saline solution subcutaneously for 30 days. Rats in Group 2 were injected by cadmium chlorur (1mg/kg) subcutaneously for 30 days. Rats in Group 3 were injected by subcutaneous CdCl2+ intraperitoneal melatonin (25mg/kg) for 30 days. Rats in all groups were decapitated and liver samples were examined biochemically and by light microscopy. Results: In CdCl2 treated group, liver superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GSH-Px) levels were significantly lower and malondialdehyde (MDA) levels were significantly higher than the control group (p&lt;0.05). CdCl2 + melatonin treatment resulted in a statistically significant increase in SOD and GSH-Px enzyme activities, and a decrease in MDA levels than cadmium chloride (group 2) (p&lt;0.05). Microscopically some histopathological changes, namely fatty degeneration, hydropic degeneration, fibrosis and mononuclear cell infiltration were observed in the livers of the cadmium treated rats. Same histopathologies were not observed in rats treated by CdCl2 + melatonin. Conclusion: It is concluded that cadmium creates oxidative damage in rat liver and melatonin has protective effects against this cadmium induced damage.