Tahsil zamanaşımı süresini kesmeye yönelik bir uygulama: Vergi idaresince yapılan ödemeler

Abstract

Devletin egemenlik hakkına dayanarak vergi koyma yetkisi olan vergilendirme yetkisi, sınırsız değildir. Devletin vergilendirme yetkisini kullanma sınırlarından biri de zamandır. Kanunda belirtilen sürenin dolmasıyla birlikte, devletin vergi alacağı ile mükellefn vergi borcu sona ermektedir. Vergi idaresi kimi zaman vergi alacağının ve vergi borcunun sona ermesini engellemek için çeşitli yollara başvurmaktadır. Zamanaşımını kesmeye yönelik uygulamalardan biri olan vergi dairelerince cüz’i tutarda yapılan ödemeler, çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Çalışma kapsamında Danıştay Kararları doğrultusunda vergi dairelerince yapılan cüz’i tutardaki ödemelerin, zamanaşımı üzerindeki etkisi incelenmiştir. Mükellefn rızası olmadan yapılan bu ödemelerin Danıştay Kararlarından da hareketle zamanaşımını kesmeyeceği kanaatine varılmıştır.

Tax-raising power, which is based on the sovereignty of the state, is not unlimited. One of the limits of using this power is time. With passing a period of time which is stationed under the order of law, tax claim of state and the tax liability of taxpayers will expire. To prevent the expiration of the tax receivables and tax liabilities, tax administration is sometimes resorted to various ways. The subject of this study is a small amount of payments, which is made by tax administration for the aim of interruption of prescription. Within the framework for this opinion in this study, effects of small amount of payments on the prescription made by tax offces has been examined, in accordance with the Council of State decisions. The study with the motion of Council of State decisions has concluded that these payments, which have been made without the consent of the taxpayer, cannot cut prescription.