Diyabetik ve diyabetik olmayan gözlerde komplikasyonsuz katarakt cerrahisi sonrası maküla kalınlığındaki değişiminin karşılatırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, diyabetik ve diyabetik olmayan gözlerde komplikasyonsuz katarak cerrahisinin maküla kalınlığına etkisinin karşılaştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Mart-Haziran 2013 tarihleri arasında fakoemülsifikasyon cerrahisi uygulanan hastalar geriye dönük olarak incelendi. HbA1c düzeyi %6'nın üzerinde ve kontrolsüz diabetes mellituslu, sistemik hastalığı olan, eşlik eden oküler hastalığı olan, maküla kalınlığını etkileyecek ilaç kullanan hastalar ve cerrahi sırasında komplikasyon gelişen gözler çalışmaya alınmadı. Cerrahi öncesi ve cerrahi sonrası üçüncü ayda düzeltilmiş ve düzeltilmemiş görme keskinlikleri, göz içi basınçları ölçüldü, biyomikroskopik ve fundus muayeneleri yapıldı. Maküla kalınlığı analizinde Cirrus HD-OCT Model 4000 (Carl Zeiss Inc., Oberkochen, Germany) optik koherens tomografi cihazı kullanıldı. Tüm veriler istatistiksel olarak karşılaştırıldı.Bulgular: Yirmi dört göz diyabet hasta grubunu 34 göz ise kontrol grubunu oluşturdu. Her iki grupta son kontrolde düzeltilmiş görme keskinliği anlamlı şekilde arttı (p<0.05). Diyabetik hasta grubunda üçüncü ayın sonunda santral foveal kalınlıktaki ortalama değişim 16.03±4.5 mikron idi (p<0.05). Kontrol grubunda ise bu değişim 7.31±3.3 mikron bulundu (p<0.05). Perifoveal 3 mm ve 6 mm'deki kalınlıklar cerrahi sonrası her iki grupta anlamlı olarak arttı. Takiplerde diyabet grubunda bir gözde klinik olarak anlamlı kistoid maküler ödem (KMÖ) gelişti, kontrol grubunda ise hiçbir gözde KMÖ izlenmedi. Veriler her iki grupta karşılaştırıldığında, diyabet grubunda foveal ve perifoveal kalınlıktaki ortalama değişim kontrol grubuna göre anlamlı derecede fazla bulundu (p<0.05).Sonuç: Her ne kadar koplikasyonsuz katarakt cerrahisi sonrası anlamlı ölçüde maküler kalınlık artışı izlense de bu artışın diyabetli gözlerde normal gözlerle kıyaslandığında daha fazla olduğu bulunmuştur. Retinopatisiz diyabetik gözlerde HbA1c düzeyleri normal olsa dahi katarakt cerrahisinin planlaması yapılırken daha tedbirli olunmalıdır.

Background: The aim of the present study was to evaluate the effect of uncomplicated cataract surgery on macular thickness in diabetic and nondiabetic patients.Methods: The cases of patients who underwent phacoemulsification surgery between March and June 2013 were retrospectively evaluated. Patients with over 6% HbA1c, uncontrolled diabetes mellitus, systemic disease, concurrent ocular disease, use of drugs that may affect macular thickness, and complicated surgeries were excluded. Preoperative and postoperative 3rd-month visual acuity and intraocular pressure were measured, and biomicroscopy and fundus examinations were performed. Cirrus HD-OCT model 4000 optic coherence tomography (Carl Zeiss Inc., Oberkochen, Germany) was used for macular thickness analysis. All data was statistically analyzed.Results: Twenty-four eyes were included in the diabetic patient group; 34 eyes were included in the control group. Corrected visual acuity at final visit had increased in both groups (p&lt;0.05). By the end of the 3rd month, mean change in central foveal thickness was 16.03&plusmn;4.5 &micro;m in the diabetic group (p&lt;0.05), and 7.31&plusmn;3.3 &micro;m in the control group (p&lt;0.05). Postoperatively, perifoveal thicknesses of 3 and 6 mm increased significantly in both groups. By follow-up, clinically significant macular edema (CME) had developed in 1 eye of a diabetic patient, while no CME had developed in the control group. When data was compared between groups, foveal and perifoveal mean thickness changes were significantly higher in the diabetic group (p&lt;0.05).Conclusion: While significant macular thickness increase was postoperatively observed in both groups, it was found that this increase was higher in diabetic patients. Ophtalmalogic surgeons should be careful when planning cataract sugery in diabetic patients without rethinopathy although HbA1c levels are normal.