Üniversite öğrencilerinin kendi kendine meme muayenesini bilme ve uygulama durumları

Abstract

Amaç: Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin kendi kendine meme muayenesini (KKMM) uygulama durumlarını belirlemek amacıyla planlanmıştır. Yöntem: Araştırma tanımlayıcı bir çalışmadır. Örneklem seçimine gidilmeyip bir devlet yurdunda kalan, sağlıkla alanında öğrenim görmeyen ve araştırmaya katılmayı kabul eden tüm kız öğrenciler (n=454) çalışma kapsamına alınmıştır. Verilerin toplanmasında; araştırmacı tarafından geliştirilen öğrencilerin sosyodemografik özellikleri ile meme kanseri konusundaki bilgi düzeylerini ve KKMM uygulama durumlarını belirlemeye yönelik 30 sorudan oluşan anket formu kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; SPSS 23 paket programında; sayı, yüzdelik dağılımlar, ortalama, ki kare ve lojistik regresyon analizi kullanılmıştır. Önem düzeyi .05 tir. Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin %34,6'sı KKMM nasıl uygulanması gerektiğini bilmekte, %14,3'ü ne zaman yapılması gerektiğini bilmektedir. Öğrencilerin %14,1'i ayda bir KKMM yapmaktadır. Çalışmaya katılanların %7,7'sinin memesinde kitle hissetmesi nedeniyle sağlık kurumuna başvurma öyküsü ve %17,3'ünün birinci derecede akrabalarında meme kanseri öyküsü bulunmaktadır. KKMM uygulamayı bilme, memesinde kitle hissi nedeniyle sağlık kurumuna başvurma öyküsü, birinci derece akrabalarında meme kanseri öyküsü, meme kanserinin belirtileri konusunda bilgili olma, KKMM konusunda herhangi bir seminere katılma durumu ayda bir KKMM yapmayı arttırmaktadır (p<0.01). Sonuçlar: Öğrencilerin meme kanseri konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları ve nasıl uygulayacağını bilmediği için aylık düzenli olarak KKMM yapmadıkları saptanmıştır. Öğrencilerin bu konuda bilgi düzeyini arttırmaya yönelik eğitim/seminerler düzenlenmelidir.

Aim: The current study was planned to explore breast self-examination (BSE) practice status of students who stayed at a state hostel. Material and Methods: The study was a descriptive study. No sampling was done and all the female students who stayed at a state hostel, did not study at medical academic departments and were voluntary to participate in the study (n=454) were targeted. For the data collection; a questionnaire form that were designed by the researchers and included students' socio-demographic characteristics, their knowledge level of breast cancer and status of BSE practice was used. The data were processed on SPSS 23 program and numbers, percentages, means, chi-square test and logistic regression analysis were employed. Significance level was 05. Results: 34.6% of the participant students knew how to practice BSE, and 14.3% of them knew the time to perform BSE. 14.1% of the students performed BSE once a month. 7.7% of the participant students had a medical history and presented to a health institution due to feeling a mass in breast and relatives of 17.3% of the participants had breast cancer history. Status of knowing how to perform BSE, having medical history and presenting to a health institution due to feeling a mass in breast, history of breast cancer among first degree relatives, knowing symptoms of breast cancer and participation in any seminar about BSE increased practicing BSE once a month (p&lt;0.01). Conclusions: It was identified that students did not have sufficient knowledge about breast cancer and did not know how to do BSE and therefore they did not perform BSE regularly on a monthly basis. Training/education programs and seminars should be held to increase students' knowledge level of BSE.