| dc.description.abstract | Kahvenin kökeni, genel olarak 9. yüzyıla ve Etiyopya’ya dayandırılmaktadır (Demir, 2014). Ancak
kahvenin sistematik olarak işlenip tüketilmesi, Arap Yarımadası'nda 15. yüzyılda başlamıştır.
Yemen'deki Sufi toplulukları, uzun ibadet gecelerinde uyanık kalabilmek için kahveyi kullanmış ve
böylece kahve, dini ritüellerde önemli bir yer edinmiştir. Kahve çekirdeklerinin kavrulup öğütülerek
hazırlanması ve bu içeceğin sıcak olarak tüketilmesi, Arap dünyasında hızla yaygınlaşmıştır. 16.
yüzyılda kahve, Osmanlı İmparatorluğu aracılığıyla İstanbul'a gelmiş ve burada da büyük bir kültürel
olgu haline gelmiştir (Örnek, 2022). Kahve kültürel anlamda, tüketildiği coğrafya, toplum ve döneme
göre önemli farklılıklar sergilemektedir. Örneğin İtalya’da espresso bazlı kahveler daha çok
tüketilirken Amerika’da zincir markaların sattığı kahveler tercih edilmektedir.Türk kahvesi ise üretim
sürecinden sunumuna kadar kendine has belirli uygulama ve ritüellere sahiptir.Bu sebeple farklı
kültürler tarafından çekici bulunmaktadır. Türk kahvesi ve diğer geleneksel kahve türleri, bir içecek
olmanın ötesinde sosyal ritüeller ve geleneklerle zenginleşmiş derin bir kültürel mirasa sahiptir
(Bozağcı ve Çelik, 2021). Türk kahvesi, aile ve arkadaş ziyaretlerinden özel günlere kadar geniş bir
yelpazede toplumsal etkileşimlerin ve sosyalleşmenin temel unsurlarından biridir (Bulduk ve Süren,
2008). Telve ile fal bakma gibi ritüeller, kahvenin yalnızca tüketilen bir içecek olmadığını, aynı
zamanda insanlar arasında manevi bağlar kuran bir araç olduğunu ortaya koymaktadır. Bu nedenle
Türk kahvesi, 2013 yılında UNESCO tarafından “Somut Olmayan Kültürel Miras” listesine alınarak
hem yerel hem de küresel çapta kültürel önemi tescillenmiştir. Türk kahvesini diğer kahvelerden ayıran
tadı, köpüğü, pişirme tarzı ve sunumudur. Telvesi ile içilen tek kahve türüdür ve yanında eşilikçileri
(lokum, şerbet, su vb.) de bulunmaktadır. Toplumların kültürel değerleri, gelenekler, görenekler ve
alışkanlıklar aracılığıyla şekillenir ve bu değerler uzun yıllar boyunca birikerek oluşur. Türk toplumunun kültürel yapısı içinde, yeme ve içme alışkanlıkları önemli bir yeri bulunmaktadır. Bu
sebeple Türk kahvesi günümüzde hala derin kökleri ve sembolik anlamlarıyla geniş bir coğrafyada
saygı gören bir kültürel değer olarak varlığını sürdürmektedir (Karhan, 2021). Kahve Türk toplumunda
uzun yıllar boyunca sosyalleşme ortamlarının vazgeçilmez bir unsuru olarak öne çıkmaya devam
etmektedir. Aynı zamanda tarih boyunca toplumsal etkileşimlerde önemli bir rol üstlenmiş ve kültürel
ritüellerin bir parçası olmuştur. Bu bağlamda araştırmada Türk kahvesine ilişkin algıların metafor
analizi yoluyla incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma sonucunda katılımcıların cevapları
gruplandırılarak Türk kahvesine yönelik düşünceleri tespit edilecektir. | en_US |
