Eşitsizliğin mekânsal temsilleri olarak graffitiler: Balıkesir kentinde bir inceleme

Abstract

entler, nüfus çeşitliliği ile eşitsizliklerin belirginleştiği yerleşmelerdir. Eşitsiz yaşam koşulları içeri sinde, kentin ötekileri olarak tanımlayabileceğimiz “öteki” bireyler günlük yaşamda çeşitli var olma taktikleri ile hayatta kalırlar. Bu var olma biçimlerinden biri de kentte bıraktıkları izlerdir. Bu izlerin en belirgin biçimleri ise “ben de varım” demenin bir aracı olan graffitilerdir. Bu bağlamda graffitiler eşitsizliğin belirgin mekânsal temsilleridir. Bu temsillerin eşitsizlik ile ilişkisini anlamak amacıyla bu çalışmada kentin nisbeten zengin ve yoksul olan iki mahallesindeki graffitiler incelenmiştir. İncele necek mahallelerin seçiminde konut kira bedelleri üzerinden bir inceleme yapılmış ve bu inceleme sonucunda Bahçelievler Mahallesi ile Gümüşçeşme Mahallesi çalışma sahası olarak belirlenmiş tir. Çalışma sahasında graffitilerin, uygulandıkları yüzeyler, uygulama biçimleri, anlam ve içerikleri bakımından iki mahalle arasındaki farkların mekânsal temsilleri olduğu anlaşılmıştır. Çalışma sa hasında nisbeten orta-üst sınıftan kişilerin yaşadığı mahallede marka adları, cix, kral gibi sınıfsal söylemler, sloganlar, aşk ve sanatsal uygulamalara karşın nisbeten alt sınıftan kimselerin yaşadığı mahallede arabesk söylemler, suç-şiddet söylemleri, duygu ve dayanışma söylemleri ile artan he gemonik erkeklik temsilleri iki mahalle arasındaki farkların graffitilerdeki temsilleridir. İki mahalle arasındaki sosyo-ekonomik farklar mekânsal pratiklerde etkili olup üretilen mekân bir tarafta üst sınıf pratikleri gündelik yaşamın bir parçası yaparken diğer tarafta alt sınıf pratiklerin yeniden üre timine karşılık gelmiştir.

Inequalities become evident in cities as cities are settlements where population diversity. In unequal conditions, people survive with various tactics in daily life. One of these forms of existence is the traces that they leave in the city. The most obvious forms of these traces are graffiti, which is a mean of saying “I’m here”. In this context, graffiti are distinct spatial representations of inequality. In order to understand the relationship between these representations and inequality, in this study, graffiti in two relatively rich and poor neighborhoods of the city were examined. In the selection of the neighborhoods, an examination was made on the rental prices of the houses and as a result of this examination, Bahçelievler neighborhood and Gümüşçeşme neighborhood were determined as the study area. It has been understood that graffiti in the study area are spatial representations of the differences between the two neighborhoods in terms of the surfaces on which they are applied, their application styles, meaning and content. The socio-economic differences between the two neighborhoods are effective in spatial practices. On one hand, the produced space corresponds to the reproduction of lower-class practices, on the other hand, it has made upper-class practices a part of daily life.