Covid-19 pandemisi sürecinde üçüncü basamak sağlık merkezine başvuran glob travmalarının özelliklerinin pandemi öncesi olgularla karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Koronavirüs hastalığı 2019 (COVID-19) pandemisi öncesi ve sonrası dönemde acil servise başvuran glob travmalı hastaların klinik özelliklerinin, ameliyat öncesi değerlendirmenin ve cerrahi yaklaşımların karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Hastanemize acil göz travması nedeniyle başvuran ve primer glob tamiri uygulanan 54 hastanın 54 gözü geriye dönük olarak incelendi. Hastalar, T.C. Sağlık Bakanlığı tarafından pandemi ilan edilen 11 Mart 2020 tarihinden önce (Grup 1: 1 Mayıs 2019-11 Mart 2020) ve sonra (Grup 2: 11 Mart 2020-1 Ocak 2021) travma geçirmesine göre iki gruba ayrıldı. Hastaların dosyalarından demografik özellikleri, travma öyküsü, travma-hastaneye başvuru süresi, hastaneye başvuru-cerrahi girişim süresi, COVID-19 seroloji testi (polimeraz zincir reaksiyonu [PZR]), ilk başvurudaki oftalmolojik muayeneleri, cerrahi girişimler ve postoperatif klinik özellikleri kaydedildi. Bulgular: Grup 1 (n=21) ve Grup 2’deki (n=33) hastaların yaş ortalaması 42,76±20,72 ve 37,78±23,47 yıl idi (p=0,431). Pandemi sonrası dönemde bahçe/çiftlikte meydana gelen yaralanmalarda artış görülürken, iş kazalarında azalma saptanmıştır. Grup 1 ve 2’de travma-hastaneye başvuru süresi 461,4±1228,6 dk ve 935,4±2039,6 dk (p=0,342) iken, hastaneye başvuru-cerrahi girişim süresi 604,2±679,8 dk ve 392,7±306,9 dk (p=0,125) idi. Pandemi sonrası dönemde opere edilen 33 hastanın tamamına COVID-19 PZR testi yapılırken hiçbirinde serolojik testlerde pozitiflik saptanmamıştır. Grup 1’de hastanede yatış süresi 7,23±4,96 gün iken, Grup 2’de 3,78±2,28 gün idi (p<0,005). Gruplar arasında göz ve çevresi dokulardaki yaralanmanın klinik özellikleri, uygulanan cerrahi girişimler ve postoperatif komplikasyonlar açısından fark saptanmamıştır (p>0,05). Her iki grupta preoperatif görme keskinliğinin, postoperatif görme keskinliğini belirlemede önemli bir prognostik faktör olduğu saptanmıştır. Sonuç: Glob yaralanmaları görsel morbidite açısından acil olarak müdahale edilmesi gereken durumlardır. Pandemi sürecinde gerek kısıtlamalar gerekse yaşam tarzı değişiklikleri nedeniyle hastaların yaralanma şekli değişiklik göstermektedir. Pandemi sürecinde, hastaların hastanede geçirdikleri süreyi en aza indirmek amacıyla acil tedavileri tamamlanarak taburculukları yapılmıştır.

Objectives: To compare the clinical features, preoperative evaluation, and surgical approaches of globe trauma patients presenting to the emergency department before and during the coronavirus disease 2019 (COVID-19) pandemic. Materials and Methods: We retrospectively analyzed 54 eyes of 54 patients with traumatic globe perforation who underwent primary globe repair. The patients were divided into two groups according to the official start of the COVID-19 pandemic in Turkey: Group 1, 1 May 2019-11 March 2020 and Group 2, 11 March 2020-1 January 2021. The demographic features, trauma history, time from trauma to admission and from admission to surgery, COVID-19 serology (polymerase chain reaction [PCR]) result, ophthalmological examination findings at admission, surgical interventions, and postoperative clinical features were obtained from the patients’ records. Results: The mean ages of the patients in Group 1 (n=21) and Group 2 (n=33) were 42.76±20.72 and 37.78±23.47 years, respectively (p=0.431). During the pandemic, garden/farm injuries increased while workplace injuries decreased. In Groups 1 and 2 respectively, time from trauma to admission was 461.4±1228.6 and 935.4±2039.6 min (p=0.342), time from admission to surgery was 604.2±679.8 and 392.7±306.9 min (p=0.125), and length of hospital stay was 7.23±4.96, and 3.78±2.28 days (p<0.005). All patients had a COVID-19 PCR test and all resulted negative. There was no significant difference between the groups in terms of the clinical features of the ocular and adnexal injuries, surgical interventions, or postoperative complications (p>0.05). Preoperative visual acuity was found to be an important prognostic factor associated with postoperative visual acuity. Conclusion: Globe injuries require urgent intervention in terms of visual morbidity. Patterns of injury differ during the pandemic due to both restrictions and lifestyle changes. During the pandemic, patients were discharged as soon as possible after emergency treatment to minimize the time spent in the hospital.