Examination of the scales and tests evaluating the risk of falling in stroke patients

Abstract

Objective: The aim of this study was to examine the Berg Balance Scale, Timed Up and Go Test, Functional Reach Test in individuals with stroke and to compare the distinctive sensitivity and specificity of these scales and tests for falling and non-falling individuals. Material and Methods: The 83 stroke individuals participated in the study. The balance level and risk of falling were evaluated with Berg Balance Scale, Timed Up and Go Test and Functional Reach Test. To evaluate the differentiation of Berg Balance Scale, Timed up and Go Test and Functional Reach Test between falling and non-falling individuals with stroke, receiver operating characteristic analysis was used and the area under the curve was calculated. Results: According to the history of falling, we compared values of the Berg Balance Scale, Timed up and Go Test, and Functional Reach Test. It was seen that the individuals with the history of falling had lower Berg Balance Scale and Functional Reach Test values and higher the Timed Up and Go Test score (p˂0.05). The clinical cut-off points for the Berg Balance Scale, Timed up and Go Test, Functional Reach Test was calculated as 45.5 points (area under the curve=0.731), 15.22 sec (area under the curve=0.707), 22.25 cm (area under the curve=0.714), respectively. Conclusion: As a result of this study, it was found that all tests identified individuals who fell and did not fall; however, the Berg Balance Scale was more sensitive in determining the risk of falling. Our results are important in terms of showing reference values for clinicians working in neurological rehabilitation.

Amaç: Çalışmamızın amacı, inmeli bireylerde Berg Denge Ölçeği, Zamanlı Kalk ve Yürü Testi, Fonksiyonel Uzanma Testi’ni incelemek ve bu ölçek ve testlerin, düşen ve düşmeyen bireyler için ayırt edici duyarlılığını ve özgüllüğünü karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya, 83 inmeli hasta katıldı. Denge seviyesi ve düşme riski Berg Denge Ölçeği, Zamanlı Kalk ve Yürü Testi ve Fonksiyonel Uzanma Testi ile değerlendirildi. Berg Denge Ölçeği, Zamanlı Kalk ve Yürü Testi, Fonksiyonel Uzanma Testinin, inmeli hastalarda düşen ve düşmeyen hastaları ayırt ediciliğini değerlendirmek amacıyla alıcı işletim karakteristiği eğrisi analizi yapıldı ve eğri altında kalan alan hesaplandı. Bulgular: Berg Denge Ölçeği, Zamanlı Kalk ve Yürü Testi, Fonksiyonel Uzanma Testi değerlerini düşme öyküsüne göre karşılaştırdığımızda, düşme öyküsü olan bireylerin daha düşük Berg Denge Ölçeği ve Fonksiyonel Uzanma Testi değerlerine sahip oldukları ve Zamanlı Kalk ve Yürü Testi sürelerinin daha yüksek olduğu görüldü (p˂0,05). Berg Denge Ölçeği, Zamanlı Kalk ve Yürü Testi, Fonksiyonel Uzanma Testi için klinik kesme noktası sırasıyla 45,5 puan (eğri altında kalan alan=0,731), 15,22 sn (eğri altında kalan alan=0,707), 22,25 cm (eğri altında kalan alan=0,714) olarak belirlendi. Sonuç: Bu çalışmanın sonucunda tüm testlerin düşen ve düşmeyen bireyleri belirlediği, ancak Berg Denge Ölçeğinin düşme riskini belirlemede daha hassas olduğu bulundu. Sonuçlarımız, nörolojik rehabilitasyon alanında çalışan klinisyenlere referans değerleri göstermesi açısından önemlidir.