Analysis of some leguminous plants for pyrimidine constituents

Abstract

Phaseolus aureus ve Clycine max'da pirimidin ve pirimidinlerin türevi olan sekonder bileşikleri araştırılmıştır. On iki günlük yüzer adet P. aureus ve G. max çimleri ayrı ayrı soğuk seyreltik (0.6 M) perklorik asitle ekstre edildiler. Charcoal adsorpsiyonu ve elusyon, daha sonra da PVP muamelesiyle bir ön saflaştırmadan sonra ekstraktlar, kağıt kromatografisi ve yüksek voltajlı kağıt elektroforezine uygulandılar. Kromatogram ve elektroforetogramların UV-ışığını absorbe eden bantları UV-ışığı altında belirlendi ve mümkün olduğunca tanımlandı. Bu çalışmanın sonuçlan, deney bitkilerinin herhangi bir pirimidin türevi sekonder ürünü dikkate değer miktarda sentezlemediğini ve biriktirmediğini göstermektedir.

The pyrimidine and pyrimidine-derived secondary compounds of Phaseolus aureus and Clycine max were investigated. Batches, each consisting of one hundred 12-day-old seedlings of either P. aureus or of C. max were separately extracted in cold dilute (0.6 M) perchloric acid. After preliminary purification of extracts by charcoal adsorption and elution. and by PVP treatment, the extracts were subjected to paper chromatography and high voltage paper electrophoresis. The UV-absorbing bands were detected by viewing chromatograms and electrophoretograms under UV-light and, vvhere possible, identified. The results presented in this work shovv that these experimental plants do not synthesize and accumulate any signifıcant amount of a pyrimidine-derived secondary product.