Use of the deer antlers to heal in tombs

Abstract

There are place of sacred and revered in Turkish culture of deer. Deer is known as a guide animal directing towards a mystical place hunters and saints. This animal's antlers known as the sacred are hung on the walls of the houses, the doors on them. Deer antlers found in tombs in various parts of Anatolia and other Turkish world, at the same time and is used as a means of medical treatment. Legend, character to explain essence of antlers hanging on the walls of tombs, are said on the lives of the saints lying in the tomb. In these legends, the saints dominate deer and prove that they are saints, deer riding, using deer suc as draft animals and milk let-down deer. It also makes sense the sanctity of installed on deer. It also explaints the existence of the antlers in tombs. The antlers in tombs are used to improve patients with its symbolic meanings, actually. Deers reduce its antlers during mating season once a year and emit a new one instead of horns more than a fork. Therefore, deer antlers represent "renewal" and "immortality". Placing patients who visited the tombs of antlers, antlers are the symbolic meaning. The expulsion of the patients who visited the tombs of antlers, horns relates to the symbolic meaning. Patient contact with antlers provide to transfer the patient of this mystical power in antlers. This said legends is make sense the sanctity of deer. In this study, the use of deer antler in tombs are described depending on location of the deer in Turkish culture and based on the legends told about deer.

Geyiğin Türk kültüründe kutsal ve saygı duyulan bir yeri vardır. Folklorumuzda geyik, avcıları ve veli şahsiyetleri mistik bir mekâna doğru yönlendiren bir aracı ve kılavuz hayvan olarak bilinir. Kutsal olarak görülen bu hayvanın boynuzları evlerin duvarlarına, kapıların üstlerine asılır. Geyik boynuzları aynı zamanda Anadolu’nun ve diğer Türk dünyasının çeşitli yerlerindeki türbelerde de bu- lunmakta ve birer sağaltma aracı olarak kullanılmaktadır. Türbelerin duvarlarına asılan bu geyik boynuzlarının mahiyetini açıklayacak nitelikte türbede yatan azizlerin hayatları üzerine efsaneler anlatılmaktadır. Bu efsanelerde veliler, geyiğe binerek, geyiği koşum hayvanı gibi kullanarak ve ge- yiğin sütünü sağarak geyiğe hükmetmekte ve velayetlerini ispatlamaktadırlar. Bu anlatılan efsane- ler geyiğin üzerine yüklenen kutsallığı da anlamlı kılmaktadır. Ayrıca bu tarz efsaneler türbelerdeki geyik boynuzlarının varlığını açıklar niteliktedir. Türbelerde yer alan geyik boynuzları, asıl simgesel anlamlarıyla hastaları iyileştirmek için kullanılmaktadır. Geyikler yılda bir defa üreme dönemlerinde boynuzlarını düşürürler ve yerine bir çatal fazlasıyla yenisini çıkarırlar. Bu nedenle geyik boynuzları “yenilenme”yi ve “ölümsüzlüğü” temsil etmektedir. Geyik boynuzlarının türbeleri ziyaret eden has- talara sürülmesi, boynuzların bu simgesel anlamı ile ilgilidir. Geyik boynuzlarının hastaya teması, boynuzlardaki bu mistik gücün hastaya aktarılmasını sağlamaktadır. Bu çalışmada geyik boynuzunun yatırlardaki kullanımı, geyiğin Türk kültüründeki yerine bağlı olarak ve geyik hakkında anlatılan efsanelere dayanarak anlatılmıştır. Anahtar Kelimeler