Farklı dinlenme aralıklarında yapılan anaerobik interval antrenmanın, aerobik kapasite, anaerobik eşik ve kan parametrelerine etkilerinin karşılaştırılması

Abstract

Araştırmamızın temel amacı, aynı şiddette ve farklı dinlenme aralıklarında yapılan anaerobik interval antrenmanın hangi dinlenme aralığında yapıldığında aerobik ve anaerobik kapasiteyi arttırdığını belirlemek ve aynı zamanda bu iki farklı dinlenme aralığının kan parametrelerine etkisini tespit etmektir. Araştırmamız Balıkesir Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulunda okuyan kriterlere uygun denekler arasından homojen olacak 18-22 yaş grubundan 20 erkek öğrenci denek olarak seçilmiştir. Araştırmaya katılan deneklere 7 hafta, haftanın 3 günü ve toplam yüklenme 2800-3000 metre olan bir antrenman programı uygulanmıştır. Deneklerin antrenman programları öncesi ve antrenman programları sonrası boy, kilo, BMI, %FAT, FAT MASS, Maks. VO2, anaerobik eşik, hemogram ve bazı biyokimya testleri ölçümleri yapılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler, aritmetik ortalama ve standart sapma ile özetlenmiştir. Normallik için Kolmogorov-Smirnov (K-S) testi kullanılmıştır. Ön-test - son-test değişkenleri arasındaki farklılıkların önemliliğinin belirlenmesinde dağılım normal ise bağımlı grup t-testi, dağılım normal değilse Wilcoxon eşleştirilmiş iki örnek testi kullanılmıştır. Sonuç olarak, EİA deneklerin aerobik ve anaerobik (p<0.05) kapasitelerini geliştirmiş, Eritrosit alt gruplarından HCT (p<0.05), HGB, MCH, MCHC, RDW-CV ve RDW-SD seviyelerinde (p<0.01) artışa yol açmıştır. Lökosit alt gruplarından LYMPH (p<0.05), trombosit gurubundan PCT (p<0.05) ve biyokimyasal analizlerde ise HDL (p<0.05) seviyelerinde azalmalara yol açmıştır. İİA yapan deneklerde ise aerobik ve anaerobik kapasite üzerinde herhangi bir değişim olmamıştır. Bunun yanında kan parametreleri incelendiğinde lökosit alt gruplarından GRAN (p<0.05) ve trombosit gurubundan PLT ve PCT (p<0.05) seviyelerinde azalma, eritrosit alt gruplarından MCV (p<0.05) ve biyokimyasal analizlerde ise Glukoz (p<0.05) seviyesinde artışlara yol açmıştır.

The purpose of the study is to research in which rest period the aerobic and anaerobic capacity is increased, which was practiced in the same intensity and different rest interval by subjects, and also determine the effects of different rest periods to blood parameters. 20 male students are chosen as experimental subject for the study between 18-22 ages with randomly and homogenously which are study in Physical Education and Sports in Balıkesir University. Extensive and Intensiv interval training were applied to participants throught 7 weeks and 3 days per a week and the volume of the daily training is totally 2800-3000 metres. We compared the weights, BMI, Fat %, Fat Mass, Max. VO2, anaerobic threshold, hemogram and some of the biochemical tests between before and after the training programme. The data which obtained in this study has been summarized with mean and standard deviation. We used Kolmogorov-Smirnov (K-S) test for normality. If the distribution is normal, dependent t-test was applied to state differences of between pre-test and post-test. If the distribution is non-normal Wilcoxon test was applied. As a result, extensive interval training improved the aerobic and anaerobic capacity (p<0.05) of the participants. Level of HCT (p<0.05), HGB, MCH, MCHC, RDW-CV and RDW-SD which is subgroup of erythrocyte (p<0.01) was increased. Level of LYMPH (p<0.05) that subgroup of leukocyte, level of PCT (p<0.05) that group of thrombocyte and level of HDL (p<0.05) that biochemical analysis was decreased. On the other hand there is not any differences capacity of aerobic and anaerobic which subjects apply intensive interval training. But when we analyses the blood parameters, we realized that level of GRAN (p<0.05) that subgroup of leukocyte and level of PLT and PCT (p<0.05) that group of thrombocyte was decreased, level of MCV (p<0.05) which is subgroup of erythrocyte and level of glucose (p<0.05) that biochemical analysis was increased.