Antrenör-sporcu etkileşiminin sporcuların problem çözme becerilerine yansımaları
Özet
Bu çalışmada, sporcu-antrenör ilişkilerinin sporcuların problem çözme
becerileri üzerindeki etkisini incelemek amaçlanmıştır. Araştırma, 312
sporcuya ait veriler temel alınarak gerçekleştirilmiştir. Verilerin
toplanmasında Antrenör-Sporcu İlişkisi Envanteri (ASİE) ve Problem Çözme
Envanteri (PÇE) kullanılmıştır. Analiz sürecinde, öncelikle verilerin dağılımı
incelenmiş, normal dağılım gösteren verilere ilişkin ilişkilerin
değerlendirilmesinde Pearson Korelasyon analizi, yordayıcılığın belirlenmesi
amacıyla ise Basit Doğrusal Regresyon analizi uygulanmıştır. AntrenörSporcu ilişkisinin alt boyutları olan yakınlık alt boyutu ile PÇE ile negatif
yönlü ve orta düzeyde anlamlı ilişki (p<.001, r=-.378), Bağlılık alt boyutu ile
PÇE arasında negatif yönlü orta düzeyde anlamlı bir ilişki (p<.001, r=-.478),
Tamamlayıcılık alt boyutu arasında negatif yönlü ve orta düzeyde anlamlı bir
ilişki olduğu gözlenmiştir (p<.001, r=-.349). Son olarak, PÇE ile ASİE
toplam puanları arasında negatif yönlü ve orta düzeyde anlamlı bir ilişki
saptanmıştır (p<.001, r=-.430). Araştırma bulguları, sporcu-antrenör
ilişkilerinin sporcuların problem çözme becerilerini anlamlı bir şekilde
etkileyebileceğini ortaya koymaktadır. Özellikle, duygusal bağlılık, güven ve
uyum gibi ilişkisel faktörlerin sporcuların problem çözme yeterliliklerini
olumlu yönde destekleyebileceği sonucuna ulaşılmıştır. Sporcuların
antrenörleriyle geliştirdikleri güçlü ilişkilerin, problem çözme becerilerinin
yanı sıra sportif performanslarına da olumlu katkı sağladığı anlaşılmaktadır. This study aimed to investigate the effect of coach-athlete
relationships on athletes' problem-solving skills. The research was conducted
based on data from 312 athletes. The Coach-Athlete Relationship
Questionnaire (CART-Q) and the Problem-Solving Inventory (PSI) were
utilized as data collection tools. During the analysis process, the distribution
of the data was first examined. Pearson Correlation analysis was used to
evaluate the relationships in normally distributed data, and Simple Linear
Regression analysis was applied to determine predictive capacity. The
findings revealed a negative and moderate significant relationship between
the closeness subdimension of the coach-athlete relationship and PSI
(p<.001, r=-.378), as well as between the commitment subdimension and PSI
(p<.001, r=-.478). Additionally, a negative and moderate significant
relationship was observed between the complementarity subdimension and
PSI (p<.001, r=-.349). Lastly, a negative and moderate significant
relationship was identified between the total scores of PSI and CART-Q
(p<.001, r=-.430). These results suggest that coach-athlete relationships
significantly influence athletes' problem-solving skills. In particular,
relational factors such as emotional attachment, trust, and harmony are
found to positively support athletes' problem-solving competencies. The
strong relationships athletes build with their coaches are understood to
positively contribute not only to their problem-solving skills but also to their
athletic performance.