Farklılıklarla öğrenmenin dövüş sporcularında çeviklik özellikleri üzerine etkisi
Özet
Bu çalışma, farklılıklarla öğrenmenin dövüş sporcularında çevikliğe etkisini tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmamızda
çalışma grubu (ÇG; n=10) ve kontrol grubu (KG; n=10) sporcuları tesadüfi yöntemle seçilen ve sporcu geçmişleri en az 3 yıl
olan dövüş sporcularından oluşturulmuştur. Çalışmada ÇG sporcularına ısınmadan hemen sonra 8 hafta süresince haftada 3
gün yaklaşık 30 dakika olacak şekilde farklılıklarla öğrenmenin iyileştirmeye yönelik çeviklik egzersizleri kolaydan zora
modeli ile olacak şekilde uygulanırken KG sporcularına geleneksel antrenman programlarını uygulamaya devam etmişlerdir.
Önceden belirlenen program dahilinde çalışmaya katılan tüm sporcuların antrenman programına başlamadan önce ön testleri,
8 haftalık antrenman programı sonrasında ise son test ölçümleri alınmıştır. Ön ve son testler aynı kişiler tarafından aynı yerde
yapılmıştır. Çeviklik ölçümleri için T-testi kullanılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde sporcuların ön ve son testleri
arasında çeviklik özelliklerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülürken (p<0,05), iki grup karşılaştırıldığında ise anlamlı
farklılık tespit edilmemiştir (p>0,05). Sonuç olarak farklılıklarla öğrenme ile antrenman yapan dövüş sporcularının çeviklik
özelliklerinin olumlu yönde geliştiği tespit edilmiştir. Farklılıklarla öğrenme yönteminin antrenman programlarının bir parçası
olması gerektiği düşünülebilir. This study was aimed to determine the effect of differential training on agility in martial art atheletes. In the study, the study
group (SG; n=10) and the control group (CG, n=10) were formed from martial art athletes who were randomly selected and
have licence at least 3 years. In the study, SG athletes were applied differential training drills after warming for 8 weeks, 3 days
a week for about 30 minutes with agility exercises to be applied as easy to complex. T-test was used for agility measurements
and all the athletes participating in the pre-determined program were tested before starting the training program and after the
8-week training program. Preliminary and final tests were carried out by the same people in the same place. There was a
statistically significant difference in the agility characteristics between the pre and post tests of the SG athletes in the analysis
of the obtained data (p<0,05), but no significant difference was found between the two groups (p> 0,05). As a result, it has
been found that the agility of martial art athletes who had differential trainings improve positively. It can be considered that
differential trainings should be the part of the training programs.