Sporcularda kaygının sporcu yaratıcılığına etkisi

Abstract

Bu çalışma sporcularda kaygının sporcu yaratıcılığına olan etkisini incelemek amacı ile yapılmıştır. Nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılarak yapılan çalışmada araştırmanın grubunu, Balıkesir ili içerisinde yer alan 75’i kadın, 325’i erkek 18-24 yaş aralığında toplam 400 sporcu ile oluşturulan bir ekip oluşmuştur. Veri toplama aracı olarak Karadağ ve Aşçı (2020) tarafından geliştirilen somatik kaygı, endişe ve konsantrasyon bozukluğu alt boyutlarının da kapsayan Spor Kaygı Ölçeği-2 ölçme aracı ile Güngör, Esentürk, İlhan ve Yenel (2020) tarafından geliştirilen 19 madde ve tek alt boyuttan oluşan Sporcular için Yaratıcılık Ölçeği, kullanılmıştır. Ölçme araçlarına ait toplam puan ortalamalarını belirlemek amacıyla betimsel istatistiklerden; cinsiyet, branş, milli olma, müsabaka türü değişkenlerinin bağımlı ve bağımsız değişkenlerle karşılaştırılmasında Bağımsız Örneklem T-Testi; egzersiz sıklığının bağımlı ve bağımsız değişkenlerle karşılaştırılmasında One-Way ANOVA; bağımlı ve bağımsız değişkenler arasındaki ilişkinin belirlenmesi adına Pearson Korelasyon ve bağımlı değişkenin yordanmasına ilişkin Basit Doğrusal Regresyon Analizleri gerçekleştirilmiştir. Elde edilen bulgular ışığında sporcuların kaygı seviyelerinin genel olarak yüksek olmadığı, yaratıcılık ölçeğinden elde ettikleri toplam puan ortalaması ise 4.05 olarak tespit görülmektedir. Cinsiyet değişkenine göre kadın sporcuların kaygı oranın erkek sporculara oranla; milli sporcuların olmayan sporculara göre kaygı düzeylerinde anlamlı bir fark ortaya çıkmıştır. Katılımcıların kaygı düzeyleri spor branşı, müsabaka türü ve egzersiz sıklığı değişkenlerine göre anlamlı bir farklılığın olmadığı tespit edilmiş; yaratıcılık ile cinsiyet, spor branşı, milli olma ve egzersiz sıklığı ile anlamlı bir fark olmadığı gözlemlenmiştir. Analiz sonuçları incelendiğinde; kaygı ve sporcu yaratıcılığı arasında negatif yönlü orta düzeyde bir ilişkinin olduğu, yaratıcılığın kaygı üzerinde %15‘lik bir etkisi olduğu görülmektedir.

This study was conducted to examine the effect of anxiety on athlete creativity in athletes. In the study, which was conducted using the relational screening model, one of the quantitative research methods, the group of the study consisted of a team of 400 athletes in the age range of 18-24, 75 of whom were female and 325 of whom were male, in Balıkesir province. The Sports Anxiety Scale-2, which includes somatic anxiety, anxiety and concentration disorder sub-dimensions developed by Karadağ and Aşçı (2020), was used as a data collection tool. Creativity Scale for Athletes, which was developed by Güngör, Esentürk, İlhan and Yenel (2020) with 19 items and one sub dimension, was used. In order to determine the total mean scores of the measurement tools, descriptive statistics were used; Independent Sample T-Test was used to compare gender, branch, nationality, type of competition variables with dependent and independent variables; One-Way ANOVA was used to compare exercise frequency with dependent and independent variables; Pearson Correlation was performed to determine the relationship between dependent and independent variables and Simple Linear Regression Analyses were performed to predict the dependent variable. SPSS 24.00 Package Programme was used for data analysis. As a result of the study, it is seen that the anxiety levels of the athletes are not high in general, and the total average score obtained from the creativity scale is 4.05. According to the gender variable, there was a significant difference in the anxiety levels of female athletes compared to male athletes and national athletes compared to non-athletes. It was determined that there was no significant difference in the anxiety levels of the participants according to the variables of sports branch, type of competition and exercise frequency; it was observed that there was no significant difference between creativity and gender, sports branch, nationality and exercise frequency. When the results of the analyses are examined; it is seen that there is a negative moderate relationship between anxiety and athlete creativity, and creativity has a 15% effect on anxiety.