Yükseköğretimde öz düzenleyici öğrenme becerileri ve modellerine ilişkin bir değerlendirme

Abstract

Çin'in Vuhan Bölgesi'nde ilk kez görülen ve kısa sürede tüm dünyayı etkisi altına alan Covid 19 pandemisinin açık ara en fazla etkisinin olduğu alanlardan biri de kuşkusuz yükseköğretim oldu. Türkiye'de pandeminin başlamasının hemen ardından yükseköğretim kurumlarının uzaktan eğitime geçişi, öğrenme sürecinin kalitesine ilişkin soru işaretlerini de beraberinde getirdi. Öğrencilerin derslere çevrimiçi olarak katılmaları ve eğitmenle sınırlı etkileşimleri, öğrenme süreçlerini kontrol etme ve yönetme gibi öğrenciler için daha fazla öne çıkan becerileri gerektiriyordu. Öğrencilerin daha etkili öğrenenler olmaları ve öğrenme süreçlerini yönetebilmeleri için öz-düzenlemeli öğrenme becerileri, temel katkı sağlayabilecek teorik bir bakış açısı önermektedir. Uzaktan ve çevrimiçi öğrenme süreçlerinde öz-düzenleme becerileri, öğrenme ve öğretme süreçlerinden büyük avantaj elde etmede stratejik bir rol oynayabilir. Bu bağlamda mevcut araştırmanın amacı, öz-düzenlemeli öğrenme alanında öne sürülen dört teorik modeli incelemek ve yükseköğretim öğrencilerine ve akademisyenlere öğrenme sürecinde kullanabilecekleri bazı öneriler sunmaktır.

One of the fields in which by far the most impact of Covid 19 Pandemic that came in sight in Wuhan Region of China for the first time and took hold of the whole world in a short span of time has been admittedly higher education. Higher education institutions’ transition to distance education soon after the beginning of pandemic in Turkey has brought along the questions about the quality of learning process. Students’ attending classes online and their limited interaction with the instructor required skills to shine out more for students such as controlling and managing their learning process. In order for students to become more effective learners and to manage their learning process, self-regulated learning skills suggest a theoretical perspective that can offer essential contribution. During distant and online learning processes, self-regulation skills can play a strategic role for getting great advantage of learning and teaching processes. In this regard, the aim of the existing research is to examine the four theoretical models brought forward in the field of self-regulated learning and to offer some suggestions for higher education students and academicians that they can use in the learning process. As a result of this study on models, it has been determined that the model put forward by Zimmerman can be used practically in the higher education process. It is thought that the establishment of academic units that will support the learning process of students in higher education institutions will contribute to the improvement of quality in higher education.