II. Constantius döneminde Roma İmparatorluğu (Dini ve siyasi tarih)

Abstract

I. Constantinus'un 337 yılındaki ölümünden sonra, kısa süren belirsizlik döneminden sonra devlet oğulları II. Constantinus, II. Constantius ve Constans arasında paylaşılmıştır. II. Constantinus'un kardeşi Constans'ın topraklarına saldırması sonucu ölmesi ile devlet Constans ve II. Constantius arasında tekrar bölünmüştür. Fakat bu istikrarlı dönem de fazla uzun sürmemiş, Magnentius adındaki bir isyancı Constans'ın topraklarına saldırmış ve 18 Ocak 350 tarihinde kendini Augustus olarak ilan etmiştir. II. Constantius hem kardeşinin intikamını almak hem de Magnentius'u saf dışı bırakmak için hazırlıklara başlamış ve Mursa Savaşını gerçekleştirmiştir. Magnentius'un bu savaşı kaybetmesiyle, II. Constantius Roma Devleti'nin tek imparatoru olmuştur. Magnentius'un isyanı esnasında da doğu sınırında Sasani tehlikesi baş göstermiş ve II. Constantius iktidarda kaldığı sürece ülkenin doğu sınırını Sasani Devletine karşı savunmak durumunda kalmıştır. İmparator, ülkede siyasi birliği tesis etmek ile kalmamış aynı zamanda dini alanda da bir birlik oluşturmaya çalışmıştır. İznik Konsilin kararlarına rağmen ülkede Arius'un düşünceleri engellenememiştir. Doğulu piskoposlar arasında bu düşünce, artan baskılara rağmen yayılmaya devam etmiştir. Bu durum ise; kilise içerisinde ayrılıkların artmasına neden olmuştur. Babası Constantinus gibi, II. Constantius da toplumdaki düzenin sağlanmasında dinin birleştirici gününün farkına varmıştır. Bu yüzden iktidarda kaldığı süre zarfınca, İznik Konsili kararlarının memnun edemediği doğulu piskoposları da içine alan bir inanç bildirisi oluşturmaya çalışmıştır.

After the death of Constatine I in 337, the country was shared among his sons, Constantine II, Constantius II and Constans, after a tentative period. With the death of Constantine II after his brother attacking his land, the country was shared again between Constans and Constantine II. But this consistent period did not last too long, a rebel called magnentius attacked the land of Constans and announced himself as Augustus. Both in order to take revenge of his brother and also to eliminate Magnentius, Constantius II started to be prepared and carried out the battle of Mursa Major. Defeating Magnentius, Constantius II became the sole ruler of the Roman Empire. During the rebellion of Magnentius, at the eastern border there was a threat from the Sassanid Empire, and Constantius II was obliged to defend the eastern border during his rule. The emperor founded not only the political union in the country and also the union of religion. In spite of the decisions Council of Nicae, in the country, thoughts of Arius could not be precluded. Among the easterner bishops, this thought continued to spread despite increasing constraints, which caused seperations in the church. Like his father Constantine I, Constantius II realized that the religion had a connective effect on the society. Thus, he tried to found a union of religion, including the easterner bishops who decisions Council of Nicaea could not make pleasant.