Beden eğitimi ve spor öğretmen adaylarının öğretim stillerine yönelik görüşleri

Abstract

Yapılan bu çalışmada teorik ve uygulamalı dersler aracılığıyla öğretim stilleri hakkında yeterli bilgiye sahip olan beden eğitimi öğretmen adaylarının gelecek mesleki yaşamlarında öğrenme-öğretme süreçlerinde hangi öğretim stillerini tercih edecekleri ve öğretim stillerine yönelik algıları derinlemesine incelenmiştir. Bu çalışmaya 2023-2024 eğitim-öğretim yılı güz dönemi kapsamında bir devlet üniversitesinin beden eğitimi ve spor öğretmenliği lisans programında öğrenim gören üçüncü sınıf, sekiz beden eğitimi öğretmen adayı dahil edilmiştir. Araştırma modelinde nitel araştırma tasarımı olan “durum çalışması” deseni kullanılmıştır. Verilerin toplanmasında odak grup görüşmesi yapılmıştır. Verilerin analizi için betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Çalışma kapsamında odak grup görüşmesinin çözümlenmesiyle elde edilen bulgular; kullanım tercihleri, öğrenme algısı, eğlence algısı ve motivasyon algısı olmak üzere dört başlık altında toplanmıştır. Beden eğitimi öğretmen adaylarının kullanmayı en fazla tercih ettikleri stillerin sırasıyla katılım, alıştırma, eşli çalışma ve komut stili olduğu, en az tercih ettikleri stillerin ise problem çözme tek doğru ve kendini denetleme stili olduğu bulunmuştur. Beden eğitimi öğretmen adaylarının öğrenmenin sağlanmasında daha etkili buldukları öğretim stillerinin alıştırma, problem çözme farklı yollar üretimi, katılım ve komut stilleri olduğu, daha az etkili olduğunu düşündükleri stillerin ise öğrencinin tasarımı-bireysel program ve problem çözme tek doğru stili olduğu tespit edilmiştir. Beden eğitimi öğretmen adaylarının derslerin eğlenceli geçmesi açısından daha etkili buldukları öğretim stillerinin problem çözme farklı yollar üretimi, katılım ve eşli çalışma olduğu, daha az eğlenceli buldukları stillerin ise kendini denetleme, alıştırma ve problem çözme tek doğru olduğu bulunmuştur. Beden eğitimi öğretmen adaylarının motivasyonun sağlanması açısından daha etkili buldukları öğretim stillerinin yönlendirilmiş buluş, eşli çalışma, problem çözme farklı yollar üretimi, öğrencinin tasarımı-bireysel program ve katılım olduğu, daha az etkili buldukları stillerin başında ise problem çözme tek doğru stilinin geldiği belirlenmiştir.

In this study, the teaching styles that prospective physical education teachers prefer to use in their future professional lives and their perceptions of these teaching styles were examined in depth. These candidates were well-informed about teaching styles through both theoretical and practical courses. The study included eight junior physical education teacher candidates from the physical education and sports teaching undergraduate program at a state university, during the fall semester of the 2023-2024 academic year. A qualitative research design, specifically a "case study" model, was used in the research. Data were collected through focus group discussions. The data from the analysis of the focus group discussions were categorized under four headings: usage preferences, learning perception, enjoyment perception, and motivation perception. Descriptive analysis method was used for data analysis. It was found that the most preferred teaching styles by the physical education teacher candidates were participation, practice, reciprocal, and command styles, while the least preferred styles were problem-solving with a single correct answer and self-check styles. The candidates considered the practice, problem-solving with different solutions, participation, and command styles to be more effective in facilitating learning, while they found the learner-designed individual program and problem solving with a single correct answer styles to be less effective. Regarding the enjoyment of classes, the candidates found the problem-solving with different solutions, participation, and reciprocal styles to be more effective, and self-check, practice, and problem-solving with a single correct answer styles to be less enjoyable. In terms of motivation, the candidates found the guided discovery, reciprocal, problem-solving with different solutions, learner-designed individual program, and participation styles to be more effective, while problem-solving with a single correct answer was deemed the least effective style.