Ekran tabanlı simülasyon eğitiminin hemşirelik öğrencilerinde çocuk ilaç uygulamalarındaki öz-yeterlilik ve öğrenmede kendine güvene etkisi

Abstract

Halk sağlığı hemşireliği uygulamaları kapsamında; aile sağlığı merkezleri, okul, evde sağlık bakım hizmetleri kurumlarında çocuk ilaç uygulamaları yapılmaktadır. Ancak hemşirelik eğitimi programlarından mezun olan öğrencilerin çocuklarda ilaç uygulamaları konusunda kaygı yaşadıkları belirtilmektedir. Yüz yüze eğitim verilirken ders anlatımına katkı sağlayıp öğrencilerin kaygılarını azaltabilecek, yüz yüze eğitimin kesintiye uğradığı durumlarda da ders içi uygulamalarına alternatif olabilecek ekran tabanlı simülasyonun; çocuklarda ilaç uygulama çalışılmasına literatürde rastlanmamıştır. Bu çalışma, ekran tabanlı simülasyon eğitiminin hemşirelik öğrencilerinde çocuk ilaç uygulamalarındaki öz-yeterlilik ve öğrenmede kendine güvene etkisini değerlendirmek amacıyla yapılmış deneysel tipte randomize kontrollü çalışmadır. Çalışmanın evrenini Balıkesir Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi hemşirelik öğrencileri arasında 2023-2024 eğitim öğretim yılı 2. Ve 3. sınıf toplam 206 hemşirelik öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada örneklem seçimine gidilmeyip bir müdahale ve bir kontrol grubu oluşturulmuştur. Ön-test son-test düzeninde olan çalışmanın verileri "Sosyodemografik Özellikler Formu" "Simülasyonla Eğitimde Kullanılan Öğrenci Memnuniyeti ve Öğrenmede Kendine Güven Ölçeği" ve "Hemşirelik Öğrencileri İçin Çocuklarda İlaç Uygulamaları Öz-Yeterlilik Ölçeği" ile toplanmıştır. Verilerin analizinde Kolmogorov-Smirnov, karışık desen bağımlı varyans analizi, bağımlı gruplarda t testi, bağımsız gruplarda t testi uygulanmıştır. Tanıtıcı özellikler bağlamında gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Gruplar arasında Simülasyonla Eğitimde Kullanılan Öğrenci Memnuniyeti ve Öğrenmede Kendine Güven Ölçeği ön-test puan farkı bulunmayıp son-test sonuçlarında anlamlı fark saptanmıştır (p<0,05). Ölçek kontrol grubu içinde ön-test ve son-test sonuçları arasında anlamlı fark göstermemiştir (p>0,05). Müdahale grubu içinde ön-test ve son-test sonuçları arasında anlamlı fark saptanmıştır (p<0,05). Hemşirelik Öğrencileri İçin Çocuklarda İlaç Uygulamaları Öz-Yeterlilik Ölçeğinin sonuçları değerlendirildiğinde gruplar arasında ön-test puan farkı bulunmayıp son-test sonuçlarında anlamlı fark saptanmıştır (p<0,05). Ölçek kontrol grubu içinde ön-test ve son-test sonuçları arasında anlamlı fark görülmemiştir (p>0,05). Müdahale grubu içinde ön-test ve son-test sonuçları arasında anlamlı düzeyde yükselme saptanmıştır (p<0,05). Sonuçlar doğrultusunda ekran tabanlı simülasyonun hemşirelik öğrencilerinin çocuklarda ilaç uygulamaları öz-yeterliliklerine, öğrenci memnuniyetine ve öğrenmede kendine güvenlerine olumlu etkisi olduğu belirlenmiştir.

Within the scope of public health nursing practices; Pediatric medication practices are carried out in family health centers, schools, and home health care services. However, it is stated that students graduating from nursing education programs experience anxiety about drug administration in children. Screen-based simulation, which can contribute to the lecture during face-to-face education and reduce students' anxiety, and can be an alternative to in-class applications in cases where face-to-face education is interrupted; Studies on drug administration in children have not been found in the literature. This study is an experimental randomized controlled trial conducted to evaluate the effect of screen-based simulation training on nursing students' self-efficacy in pediatric medication administration and self-confidence in learning. The population of the study was among nursing students of Balıkesir University Faculty of Health Sciences in the 2023-2024 academic year "2. And the 3rd year consists of a total of 206 nursing students. In the research, no sample selection was made; instead, an intervention and a control group were created. The data for the study, which followed a pre-test-post-test design, was collected using the "Sociodemographic Characteristics Form," the "Student Satisfaction and Self-Confidence in Learning Scale Used in Simulation Education," and the "Medication Self-Efficacy Scale in Children for Nursing Students." The data was analyzed using Kolmogorov-Smirnov tests, mixed design dependent analysis of variance, t-tests for dependent groups, and t-tests for independent groups. There was no significant difference between the groups in terms of descriptive characteristics (p>0.05). There was no difference in pre-test scores between the groups on the Student Satisfaction and Self-Confidence in Learning Scale Used in Simulation Education, but a significant difference was detected in the post-test results (p<0.05). The scale showed no significant difference between pre-test and post-test results in the control group (p>0.05), while a significant difference was found between pre-test and post-test results in the intervention group (p<0.05). When the results of the Self-Efficacy Scale for Medication Administration in Children for Nursing Students were evaluated, there was no difference in pre-test scores between the groups, but a significant difference was detected in the post-test results (p<0.05). There was no significant difference between the pre-test and post-test results in the control group for this scale (p>0.05), while a significant increase was found between the pre-test and post-test results in the intervention group (p<0.05). Based on these results, it was determined that screen-based simulation had a positive effect on nursing students' self-efficacy in administering medications to children, as well as on their student satisfaction and self-confidence in learning.