Robotik kodlama eğitiminin ortaokul öğrencilerinin problem çözme becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırma robotik kodlama eğitimi alan öğrencilerin problem çözme becerileri ve kodlamaya yönelik tutumlarını incelemektedir. Araştırmada nitel ve nicel araştırma yöntemlerinin bir arada kullanıldığı karma yöntem deneysel desen kullanılmıştır. Nicel araştırma yöntemi olarak "kontrol gruplu ön test, son test deneysel desen" uygulanmıştır. Nitel bölümde ise durum çalışması yapılmıştır. Balıkesir ilinde bulunan bir ortaokulda eğitim görmekte olan altıncı sınıf öğrencilerinden 20 deney, 20 kontrol grubu olmak üzere toplam 40 öğrenciye "Robotik Kodlama Tutum Ölçeği" ve "Çocuklar İçin Problem Çözme Envanteri" ön test, son test olarak uygulanmıştır. Deney grubuna toplam 6 hafta süren robotik kodlama eğitimi verilmiştir. Eğitim sırasında rastgele seçilen 5 kız, 6 erkek olmak üzere toplam 11 öğrenciyle yarı yapılandırılmış görüşme yapılmıştır. Ayrıca robotik kodlama eğitimi sonunda deney grubunda bulunan öğrencilere başarı testi uygulanmıştır. Araştırmanın sonucunda robotik kodlama eğitimi alan öğrencilerin kodlamaya yönelik ilgi, motivasyon öğrenme isteği, öz yeterliliklerinde bir artış olduğu kodlamaya yönelik kaygılarında azalma olduğu görülmüştür. Problem çözme becerileri alt basamaklarından güven ve öz denetim alanlarında olumlu yönde gelişmeler olduğu görülmüştür. Ayrıca öğrencilerde robotik kodlamaya yönelik işbirlikli öğrenme ve akran öğretimi bakımından gelişmeler görülmüştür. Bu çalışmadan yola çıkarak robotik kodlama eğitiminin yaygınlaştırılması ve öğrencilerin ilgilerine göre robotik kodlama eğitimine yönlendirilmesi önerilmektedir. Öğrencilerin robotik kodlama eğitiminde elde ettikleri bilgiler disiplinler arası aktarım ile diğer derslerde kullanılabilir. Öğrenciler proje tabanlı çalışmaya teşvik edilerek gerçek yaşam problemlerine çözüm üretilmesi sağlanabilir.

This research examines the problem-solving skills and attitudes towards coding of students receiving robotic coding training. A mixed method experimental design was used in the research, where qualitative and quantitative research methods were used together. As a quantitative research method, "a pretest, post-test experimental design with control group" was applied. In the qualitative part, a case study was conducted. "Robotic Coding Attitude Scale" and "Problem-Solving Inventory for Children" were applied as pretest and post-test to a total of 40 6th-grade students studying at a secondary school in Balıkesir, 20 in the experimental group and 20 in the control group. The experimental group was given robotic coding training for a total of 6 weeks. During the training, semi-structured interviews were conducted with a total of 11 randomly selected students, 5 girls and 6 boys. In addition, an achievement test was applied to the students in the experimental group at the end of the robotic coding training. As a result of the research, it was observed that the students who received robotic coding training increased their interest in coding, motivation, desire to learn, and self-efficacy, and their anxiety about coding decreased. It was observed that there were positive developments in the areas of confidence and self-control, which are the sub-levels of problem-solving skills. Additionally, there have been improvements in students' collaborative learning and peer teaching regarding robotic coding. Based on this study, it is recommended to popularize robotic coding education and direct students to robotic coding education according to their interests. The information students obtain in robotic coding training can be used in other courses through interdisciplinary transfer. Students can be encouraged to work on a project-based basis and find solutions to real-life problems.