Ebeveynlerin duygu düzenleme becerileri ve ebeveyn çocuk ilişkisi ile 4-6 yaş çocukların sosyal problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler: Bir yapısal eşitlik modellemesi

Abstract

Erken çocukluk döneminde kazanılan becerilerin bu önemli zaman diliminde kazanılması çocuğun ileriki yaşamı için önem arz etmektedir. Davranışların bu kıymetli zaman diliminde oluşması ve geliştirilmesi çocuğun ileride topluma ve çevresine uyumlu bir birey olmasında destekleyici rolü vardır. Çocukların günlük yaşamda karşılaştıkları problemlerin farkına varmaları ve bu var olan sosyal problemler ile baş edebilmeyi öğrenmesi beklenmektedir. Böylelikle ileriki yaşamlarında çocuk problemlerle karşılaşmaktan korkmak yerine çözümler üretebilir, çevresi ve toplumla sağlıklı ilişkiler geliştirebilir. Sosyal problem çözme yetkinliğinin erken yaşlarda kazanılması problemlere kolay çözüm yolu sunabilen, çevresi ile iyi ilişkiler kurabilen yetişkinler olmalarını sağlar. Bu bağlamdan yola çıkarak mevcut araştırmada, okul öncesi eğitime devam eden 4-6 yaş aralığında çocuğa sahip olan ebeveynlerin duygu düzenleme becerileri ve ebeveyn çocuk ilişkileri olmak üzere iki faktörün çocuklarının sosyal problem çözme becerileri ile olan ilişkisi Yapısal Eşitlik Modellemesi (YEM) kullanılarak detaylı bir şekilde analiz edilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın önemi, çocukların sosyal, bilişsel ve duygusal gelişimlerinin kritik bir dönemi olan okul öncesi çağında, ebeveynlerin bu süreçteki rollerini belirlemek ve bu bilgilerin gelecekteki eğitim programları ve müdahalelerin tasarımına rehberlik etmesidir. Araştırmada kullanılan veri toplama araçlarını "Duygu Düzenleme Anketi (Emotion Regulation Questionnaire, DDA)", "Çocuk Ebeveyn İlişki Ölçeği", "Wally Sosyal Problem Çözme Testi (Wally Social Problem Solving Test)" ve "Demografik Bilgi Formu" oluşturmaktadır. Örneklemini, 2022-2023 eğitim öğretim yılında Balıkesir ili ve Sındırgı ilçesinde ilkokul, ortaokul ve lise bünyesinde yer alan anasınıfları ve anaokullarında öğrenim gören 278 çocuk (140 Kız, 138 Erkek) ve bu çocukların anneleri oluşturmuştur. Bulgular, ebeveynlerin duygu düzenleme becerilerinin ve ebeveyn-çocuk ilişkisinin niteliğinin, çocukların sosyal problem çözme yetenekleri üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğunu göstermiştir. Araştırmanın sonucu, sağlıklı ebeveyn-çocuk ilişkileri ve ebeveynlerin etkin duygu düzenleme stratejileri geliştirmelerinin, çocukların sosyal uyum ve problem çözme becerilerini desteklemede önemli rolünü ortaya koymuştur. Ebeveynlerin duygu düzenleme becerileri ve ebeveyn çocuk ilişkilerinin çocuklardaki sosyal problem çözme becerilerini manidar bir biçimde yordadığını göstermiştir. Yapılan yapısal eşitlik modeline göre ebeveyn çocuk ilişkisi alt boyutu olan olumlu ilişki boyutu ile sosyal problem çözme beceri puanları arasında pozitif güçlü bir ilişki tespit edilmiştir. Araştırmanın en kritik önerisi, okul öncesi eğitim programlarının, çocukların sosyal problem çözme becerilerini geliştirmeye yönelik olarak tasarlanması ve ebeveynlere yönelik duygu düzenleme eğitimlerinin artırılmasıdır. Bu öneriler, çocukların erken yaşta sağlam sosyal becerilere sahip olmalarını sağlayarak, uzun vadede toplumsal uyum ve bireysel başarılarına katkıda bulunabilir.

The acquisition of skills acquired in early childhood during this important period of time is important for the child's later life. The formation and development of behaviors during this precious period of time has a supportive role for the child to become a compatible individual with society and his environment in the future. It is expected that children will become aware of the problems they face in daily life and learn to cope with these existing social problems. Thus, instead of being afraid of encountering problems in later life, the child can create solutions and develop healthy relationships with the environment and society. Acquiring social problem solving competence at an early age allows them to become adults who can offer easy solutions to problems and establish good relationships with their surroundings. Based on this context, the current research aims to analyze in detail the relationship of two factors, namely the emotion regulation skills of parents with children aged 4-6 who attend preschool education and parent-child relationships, with their children's social problem solving skills using Structural Equation Modeling (SEM). The importance of the research is to determine the roles of parents in this process during preschool age, which is a critical period of children's social, cognitive and emotional development, and that this information guides the design of future educational programs and interventions. The data collection tools used in the research are "Emotion Regulation Questionnaire (DDA)", "Child Parent Relationship Scale", "Wally Social Problem Solving Test" and "Demographic Information Form". The sample was made up of 278 children (140 Girls, 138 Boys) and the mothers of these children studying in primary, secondary and high school kindergartens and kindergartens in Balıkesir province and Sındırgı district in the 2022-2023 academic year. The findings showed that the emotion regulation skills of parents and the quality of the parent-child relationship have a significant impact on the social problem solving abilities of children. The result of the research revealed the important role of healthy parent-child relationships and parents' development of effective emotion regulation strategies in supporting children's social adaptation and problem solving skills. It has been shown that parents' emotion regulation skills and parent-child relationships significantly predict children's social problem solving skills. According to the structural equation model, a positive strong relationship was found between the positive relationship dimension, which is the sub-dimension of parent-child relationship, and social Decolonization skill scores. The most critical proposal of the research is that preschool education programs should be designed to improve children's social problem solving skills and increase emotion regulation training for parents. These recommendations can contribute to social cohesion and individual success in the long term by ensuring that children have sound social skills at an early age.