Kişilik özellikleri, evden çalışma ve örgütsel yalnızlık ilişkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, evden çalışma ve örgütsel yalnızlık arasındaki ilişkiyi incelemek ve bu ilişkide kişilik özelliklerinin anlamlı bir etkisinin olup olmadığını belirlemektir. Araştırmanın evrenini, Türkiye'de faaliyet gösteren 1012 kamu/özel sektör çalışanları oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, internet üzerinden kamu/özel sektör çalışanlarına doldurulan anketler aracılığıyla elde edilmiştir. Bu kapsamda 1012 anket analiz edilmiştir. Verilerin analizine geçilmeden önce, verilerin normal dağılıp dağılmadığını belirlemek amacıyla, normal dağılım ile ilgili testler yapılmıştır. Sonrasında doğrulayıcı faktör analizi, tanımlayıcı istatikseller, korelasyon analizleri, regresyon analizleri ve son olarak ise varyans analizi yapılmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre; işyerinde ve evden çalışma modelinde, evden çalışmanın örgütsel yalnızlığı artırdığı (ß = 0,586, p < 0,001), işyerinde ve hibrit çalışma modelinde hibrit çalışmanın örgütsel yalnızlığı (ß = 0,0,185, p < 0,05) artırdığı ve hibrit ve evden çalışma modelinde evden çalışmanın örgütsel yalnızlığı artırdığı (ß = 0,402, p < 0,001) belirlenmiştir. Çalışmada değişkenlerin boyutları arasındaki ilişkiler de incelenmiştir. Ayrıca düzenleyici ilişkileri belirlemeye yönelik regresyon analizleri de yapılmıştır. Çalışma modeli ve örgütsel yalnızlık arasındaki ilişkilerde, kişilik özelliklerinin düzenleyici etkisi saptanmıştır.

The aim of this study is to examine the relationship between working from home and organizational loneliness and to determine whether personality traits have a significant effect on this relationship. The universe of the research consists of 1012 public/private sector employees operating in Turkey. The data of the study were obtained through questionnaires filled out to public/private sector employees over the internet. In this context, 1012 questionnaires were analyzed. Before proceeding to the analysis of the data, tests related to the normal distribution were performed to determine whether the data were distributed normally. Confirmatory factor analysis, descriptive statistics, correlation analyses and regression analyses were followed by analysis of variance. According to the results of the study, it was determined that working from home in the workplace and in the working from home model increases organizational loneliness (ß = 0.586, p < 0.001), hybrid work in the workplace and hybrid working model increases organizational loneliness (ß = 0.185, p < 0.05) and working from home in the hybrid and telecommuting model increases organizational loneliness (ß = 0.402, p < 0.001). In the study, the relationships between the dimensions of the variables were also examined. Regression analyses to identify intermediary and regulatory relationships were also done to. In the relationships between the working model and organizational loneliness, the mediating effect of personality traits was determined.