Kedilerin enfeksiyöz peritonitisinin patolojik, sitolojik ve immunohistokimyasal yöntemlerle araştırılması

Abstract

Bu çalışmada histopatolojik, immunohistokimyasal ve immunositokimyasal yöntemlerle Feline enfeksiyöz peritonitis (FIP) pozitif olduğu tespit edilen 25 canlı veya ölü kediden alınan doku ve vücut sıvıları hematolojik, biyokimyasal, patolojik, RT-PZR ve immunohistokimyasal tanı yöntemleri ile analiz edilerek, elde edilen bulgular değerlendirildi. Klinik ve patolojik bulgular sonucu 25 FIP'li kedinin 21'i yaş, 4 tanesi kuru form olarak sınıflandırıldı. Hematolojik değerlendirmede WBC, MONO ve GRA değerleri kontrol grubuna göre yüksek, LYM sayı ve yüzdesi ile HCT, HGB, MCH ve MCHC değerlerinin kontrol grubuna göre düşük olduğu tespit edildi. Biyokimyasal analizler sonucu FIP'li kedilerin tamamında ALB/GLOB oranı 0,5'in altında olduğu belirlendi. Doku ve effüzyon sıvı örnekleri üzerinde yapılan FCoV nsp-14 gen bölgesi Ters Transkriptaz Polimeraz Zincir Reksiyonu (RT-PZR) analizleri sonucu 20 kedi (%80) FIP pozitif bulundu. Pozitif sonuçlar örneklere göre; effüzyon sıvısı 6/21 (%28), kan 4/25 (%16), böbrek 18/25 (%72), karaciğer 13/25 (%52), lenf nodülü 17/25 (%68) ve beyin 4/25 (%16) dağılım gösterdi. Etkenin dokulardaki tespiti için yapılan immunohistokimyasal boyamalar sonucu böbrek 21/25 (%84), akciğer 14/25 (%56), karaciğer 22/25 (%88), lenf nodülü 19/25 (%76), dalak 22/25 (%88), beyin kökü 3/25 (%12), beyincik 3/25 (%12), beyin 2/25 (%8), göz 10/25 (%40), bağırsak 11/25 (%44) dokularında FCoV antijeni tespit edildi. Yaş formdaki 21 kedinin effüzyon sıvılarından immunositokimya yöntemi kullanılarak yapılan sitolojik muayenede 13 vakada FCoV antijeni tespit edildi. Çalışmada; FİP'in kesin teşhisine yönelik spesifik klinik semptomların, hematolojijk ve biyokimyasal parametrelerin bulunmadığı belirlendi. Hastalığın tanısında RT-PZR yönteminin parankim organlardan alınan örneklerde yüksek oranda pozitif sonuç verdiği, kan ve effüzyon sıvılarında ise pozitifliğin düşük olduğu tespit edildi. Tüm yöntemlerin sonuçları histopatolojik veriler ile birlikte değerlendirildiğinde, hastalığın kesin teşhisinde en başarılı yöntemin immunohistokimya/immunositokimya olduğu sonucuna varıldı.

In this study, tissues and body fluids taken from 25 live or dead cats who were deteceted to be positive for Feline infectious peritonitis (FIP) by histopathological, immunohistochemical and immunocytochemical methods were analyzed by hematological, biochemical, pathological, RT-PCR and immunohistochemical diagnostic methods and the findings were evaluated. As a result of clinical and pathological findings, 21 of 25 cats with FIP were classified as wet and 4 as dry form. In the hematological evaluation, WBC, MONO and GRA values were higher than the control group, while the number and percentage of LYM, and HCT, HGB, MCH and MCHC values were lower than the control group. As a result of biochemical analyzes, it was determined that the ALB/GLOB ratio was below 0.5 in all cats with FIP. As a result of FCoV nsp-14 gene region Reverse Transcriptase Polymerase Chain Reaction (RT-PCR) analyzes performed on tissue and effusion fluid samples, 20 cats (80%) were found to be FIP positive. Positive results according to the examples; effusion fluid 6/21 (28%), blood 4/25 (16%), kidney 18/25 (72%), liver 13/25 (52%), lymph node 17/25 (68%), and brain 4/ 25 (16%). In order to detect the agent in tissues, FCoV antigen was detected by immunohistochemistry in kidney 21/25 (84%), lung 14/25 (56%), liver 22/25 (88%), lymph node 19/25 (76%), spleen 22/25 (88%), brainstem 3/25 (12%), cerebellum 3/25 (12%), brain 2/25 (8%), eye 10/25 (40%), intestinal 11/25 (44%). FCoV antigen was detected in 13 cases in cytological examination using immunocytochemistry method from effusion fluids of 21 cats with wet form. In the study; It was determined that there were no specific clinical symptoms, hematological and biochemical parameters for the definitive diagnosis of FIP. In the diagnosis of the disease, RT-PCR method was determined to give high positive results in the samples taken from the parenchyma organs, while the positivity was low in blood and effusion fluids. When the results of all methods were evaluated together with the histopathological data, it was concluded that the most successful method in the definitive diagnosis of the disease was immunohistochemistry/immunocytochemistry.