D vitamininin genç ve yaşlı sıçanlarda skopolaminle bozulmuş hafızaya etkisinin karşılaştırılması

Abstract

Son yıllarda, D vitamininin sinir sistemi gelişimi ve fonksiyonunda ciddi bir aday ve çeşitli nörolojikpatolojilerde terapötik bir araç olabileceği tartışıklmaktadır. Deneysel ve klinik öncesi veriler D vitamini durumu ile bilişsel işlev arasında bir bağlantı olduğunu göstermektedir. İnsan çalışmaları, yaşlanan popülasyonlarda dolaşımdaki düşük 25-hidroksivitamin D (25 (OH) D) seviyeleri ile bilişsel bozukluk veya demans arasında bir korelasyonu kuvvetle desteklemektedir. Buna paralel olarak, hayvan çalışmaları, D vitamini takviyesinin Alzheimer hastalığı (AD) ile ilişkili biyolojik işlemlere karşı koruyucu olduğunu ve yaşlanma ve AD'nin çeşitli hayvan modellerinde öğrenme ve hafıza performansını geliştirdiğini göstermektedir. Biz de bu çalışmamızda D vitamini takviyesinin genç ve yaşlı sıçanlarda öğrenme ve belleğe etkisini, bir Alzheimer modeli olan "Skopolamine bozulmuş hafıza modelinde" karşılaştırmayı amaçladık.

In recent years, vitamin D has discussed as a serious candidate in nervous system development and function and a therapeutic tool in a number of neurological pathologies. Experimental and pre-clinical data suggest a link between vitamin D status and cognitive function. Human studies strongly support a correlation between low levels of circulating 25-hydroxyvitamin D (25(OH)D) and cognitive impairment or dementia in aging populations. In parallel, animal studies show that supplementation with vitamin D is protective against biological processes associated with Alzheimer's disease (AD) and enhances learning and memory performance in various animal models of aging and AD. In this study, we aimed to compare the effects of vitamin D supplementation on learning and memory in young and old rats in an Alzheimer model of "Skopolamine induced memory impairment" in rats.