Kronik obstrüktif akciğer hastalarına roy adaptasyon modeline göre verilen eğitimin yaşam kalitesine etkisi

Abstract

Araştırma Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalarına Roy Adaptasyon Modeline göre verilen eğitimin yaşam kalitesini belirlemek amacı ile yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Simav Doç. Dr. İsmail Karakuyu Devlet Hastanesi dahiliye polikliniklerine başvuran, en az 6 aydır KOAH tanılı ve başka herhangi bir kronik hastalığı olmayan KOAH hastaları oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise Simav Doç. Dr. İsmail Karakuyu Devlet Hastanesi dahiliye polikliniklerine Mayıs 2017-Mayıs 2018 tarihleri arasında başvuran ve araştırmaya dahil edilme kriterlerine uyan 89 KOAH hastası (45 deney, 44 kontrol) oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında hasta tanıtım formu ve SF-36 yaşam kalitesi ölçeği kullanılmıştır. Deney ve kontrol grubundaki hastalara ilk karşılaşmada hasta tanıtım formu ve SF-36 yaşam kalitesi ölçeği uygulanarak ön test tamamlanmıştır. Kontrol grubu hastalarına ön testi takiben üç aylık süre sonunda son test uygulanmıştır. Deney grubu hastalarına ise ön test sonrası araştırmacı tarafından Roy adaptasyon modeline göre hazırlanan 'KOAH Hasta Eğitim Kitapçığı' kullanılarak eğitim verilmiştir. Eğitimi takiben bir ay sonra deney grubu hastaları ile tekrar görüşülerek eğitim tekrarlanmış, hastaların soruları cevaplanmıştır. İkinci ayın sonunda ise tekrar görüşülerek eğitim pekiştirilmiştir. Üç ayın sonunda ise son test uygulanarak araştırma sonlandırılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde ki kare testi, bağımsız örneklem t testi, Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Deney ve kontrol grubundaki hastalar sosyodemografik özelliklerine göre p<0,05 anlamlılık düzeyine göre benzer dağılım göstermişlerdir. SF-36 yaşam kalitesi ölçeğinin sekiz alt boyutuna göre gruplar arasında karşılaştırma yapıldığında; deney grubu hastalarında son test ortalamalarının kontrol grubu hastalarına göre istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulgusu elde edilmiştir. Sonuç olarak KOAH lılara Roy Adaptasyon Modeline göre verilen eğitimin yaşam kalitesine etkisinin olumlu olduğu saptanmıştır.

The aim of this study was to determine the quality of life of chronic obstructive pulmonary patients according to Roy Adaptation Model. The population of the study consists of COPD patients who has applied to Simav Doç. Dr. İsmail Karakuyu City Hospital internal medicine outpatient clinics, have been diagnosed with COPD for at least 6 months and have no other chronic diseases. The sample of the research is consisted of 89 patients (45=experimental and 44 control) who applied to Simav Doç. Dr. İsmail Karakuyu City Hospital internal medicine outpatients clinics between May 2017- May 2018 and met the inclusion criteria. Patient identification form and SF-36 quality of life scale werw used for data collection. In the first encounter, the patient idendification form and SF-36 quality of life scale were applied to the patients in the experimental and control groups and the pre-test was completed. The control group patients were post-tested after three months. After the pre-test, the experimental group patients were educated with 'COPD Patient Eduction Booklet' by the researcher according to The Roy adaptation model. One month later, the training was repeated with the experimental group patients and the questions were answered. At the end of second month, the training was re-discussed. At the end of three months, the last test was applied and research was terminated. Chi-square test, independent sample t test, Mann Whitney U test, Kruskall Wallis test were used in the analysis of the data. The patients in the experimental and control groups showed similar distribution according to their sociodemoraphic characteristics according to p<0,05 significance level. When the SF-36 quality of life scale was compared between the eigth sub-dimensions; it was found that the post-test means in the experimental group patients were statistically significant compared to the control group patients. As a result, it was found that the education given to the COPD patients according to Roy Adaptation Model had positive effect on quality of life.