İlköğretim birinci sınıfta sosyo-ekonomik düzeye göre öğretmen-aile iletişiminin şekli

Abstract

Okul ve aile iki farklı toplumsal kurumdur ve farklı beklentiler ile şekillenmişlerdir. Bu iki kurumun çocukların eğitimi konusunda işbirliği yapması gerekir. Bu durum, özellikle formal eğitimin başlangıcı olan ilköğretim birinci sınıflar için daha kritiktir, çünkü en temel çalışma ve öğrenme becerileri ilk yıllarda oluşturulmaktadır. Bu çalışmada, ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin, ailelerinin sosyo-ekonomik düzeylerine göre öğretmen-aile iletişiminin şeklini belirlemek için alt sosyo-ekonomik düzeyden 108, üst sosyo-ekonomik düzeyden 236 ailenin ve alt sosyo-ekonomik düzey bölgelerdeki okullarda görev yapan 20, üst sosyo-ekonomik bölgelerdeki okullarda görev yapan 80 öğretmenin görüş ve önerilerine başvurulmuştur. Verilerin değerlendirilmesiyle şu sonuçlara ulaşılmıştır. Üst sosyo ekonomik bölgelerdeki okulların öğrenci mevcutları, alt sosyo-ekonomik düzey bölgelerdeki okullara göre daha fazladır. Alt sosyo-ekonomik düzey aileler öğretmenleriyle öğrenci aracılığıyla iletişim kurmaktadır. Bu ailelerin büyük bir bölümü okul ziyaretlerinden çekinmektedir. Okul ziyaretlerinde bulunan ailelerin, ziyarette bulunma sıklıkları düzensiz, ziyaretlerin süresi ve görüşmelerin yapıldığı yer belirsizdir. Üst sosyo-ekonomik düzey aileler, öğretmenleriyle öğrenci ve telefon aracılığıyla iletişim kurmakta, okul dışında karşılıklı ev ziyaretlerinde bulunmaktadırlar. Bu aileler, sosyal faaliyetleri takip etmek için okul ziyaretlerinde bulunmakta, veli toplantılarında çocuklarının derslere katılımını ve arkadaşlık ilişkilerini öğrenmek istemektedirler. Elde edilen bu sonuçlardan hareketle etkili ve sürekli iletişim için şunlar önerilmiştir. Öğretmen ve ailelerin yüz-yüze, mektupla, telefonla iletişim kurmaları gerekir. Öğretmen ve aileler karşılıklı ev ziyaretlerinde bulunmalı, okul dışı etkinlikler düzenlemelidirler. Öğretmenler, sınıf içi etkinliklerde de ana- ıvbabalardan yararlanabilirler. Veli toplantılarının gündemi karşılıklı beklentiler dikkate alınarak yeniden düzenlenmelidir.

School and family are two different social institutions which have been shaped by different expectations. It is necessary that two institutions be in cooperation in order to educate the children. This is much more important especially in the first grades of elementary school since learning and basic study skills are acquired in these years. In this study, in order to determine the way of communication between teachers and families, the opinions of 108 families from lower socio-economic status and those of 236 families from higher socio-economic status were taken into consideration as well as the opinions of 20 teachers who are working at lower socio-economic regions school and those of 80 teachers from upper socio-economic regions. The results show that the total number of students in lower socio economic regions is less than that of the classes in higher socio-economic regions. Families from lower socio-economic status keep in touch with teachers through their children. Most of these families avoid visiting school. The ones who happen to visit the schools visit irregularly. The meeting play and the durations of interviews are vague. On the other hand, families from higher socio-economic statues communicate with the teacher's though students and telephones. They also visit each other at their homes. Those families visit schools in order to follow the social activities and learn about their children's attendance in the class. As a result of the data obtained, the following is suggested. Teacher and families should communicate face to face, by phone or mail. They should visit each other and organize activities out of school. Teachers can take advantage VIof families for class activities. The agenda of meetings for families should be adjusted according to mutual expectations.